hoe is het om 15 jaar getrouwd te zijn? en wie zou het overdoen als het kon?

[bben juist gescheiden, procedure loopt nog, net 14 jaar gehaald, was mijn keuze niet, maar als het van 1 kant komt houd het op.
De sleur zat er blijkbaar toch al goed in, maar blijkbaar ben ik de sukkel die het niet zag aankomen .
M'n ex heeft nu al een nieuwe relatie, na 2 maand apart wonen, en dat maakt het toch wel een tikje lastiger, meneer heeft natuurlijk ook zijn inbreng.
lastigste is dat je voor alles alleen komt te staan.
anoniem!! maak voor je in therapie gaat, dat je zeker bent dat je partner nog wel de inspanning wil doen, anders vreet het je kapot. Zoals ik zei, je kan er zoveel energie insteken als je wil, maar als je partner het al opgegeven heeft, is het verloren moeite, en vooral pijnlijk

ik deze maand 1 jaar cats en ook nog happy

Graag nog een bescheiden suggestie en mening van mijn kant aan Annoniem en Mama van vijf.

Het is natuurlijk altijd moeilijk om in een ver gevorderd stadium van een relatie, waarin alles niet meer zo lekker loopt of (zoals bij anderen in dit forum) waar zelfs al knopen zijn doorgehakt (men is reeds gescheiden met alle positieve en negatieve gevolgen ...) nog te proberen de zaak bij elkaar te houden.

Veel te vaak, (meer bij MANNEN trouwens dan bij VROUWEN !!!) wanneer mensen op elkaar uitgekeken raken hebben ze het idee dat het gras aan de overkant groener is dan dichtbij. Dit geldt zowel voor de vrouw als voor de man, maar de man staat meer bloot aan het buitenleven. Verleidingen in een open samenleving zijn overal om ons heen en dan is het heel gemakkelijk om in de z.g.n. "vergelijkings mode" te komen. Dit is een mentaal proces waarbij je het beeld van je partner, jezelf en elkaar begint te ondergraven. En van het een komt het ander, en ja ... zowel bij man of vrouw ... dan heb je het zitten in de relatie en is de bijl in de wordel van de boom gezet.

Lees mijn vorige post nog eens:

Tevredenheid, goede gesprekspartner, diepe intimiteit, zo af en toe er samen tussenuit (indien je kinderen hebt) en vooral geen sleur (huisje, boompje, beestje) houdt de spanning erin en maakt, ondanks tegenslagen die er voor IEDEREEN !! in het leven zijn, het leven echt fijn om te beleven.

**
Belangrijk is dat partners samen overeenstemming bereiken in het plan om "DE SLEUR te doorbreken". En ik begrijp dat er dikwijls in relaties een sleur ontstaat met af en toe een vakantie, traditionele bezoeken naar familie, etc.etc. Er zijn zoveel vaste patronen op te noemen ...

Indien je echter samen besluit dat je eens gaat terugkijken op je leven vanaf jullie eerste ontmoeting, komen er al vele dingen boven die je graag weer eens zou willen doen, samen. Schrijf ze op en spreek af in een planning om die ook daarwerkelijk te gaan doen. Opnieuw beleven. Opnieuw ervaren, vanuit een nieuw gezichtspunt is heel leuk.

Neem daarnaast de beslissing om NIEUWE, ANDERE en gekke dingen te gaan doen. Samen, zonder de kinderen, en op andere momenten MET de kinderen, indien die er zijn.

Wees open en eerlijk tegen elkaar. Als je met dit proces begint, spreek eerst af dat je alles zo open en eerlijk mogelijk tegen elkaar zal zeggen. Kleine en grote irritaties, dingen die je wel en niet wil of wilde zeggen. ALLES moet je bespreekbaar stellen en de voorwaarde is dat je niet kwaad op elkaar wordt, maar steeds over de voorgelegde (naar het hoofd gegooide ... soms ...) opmerkingen, meningen, bezwaren, gevoelens, ervaringen etc. , zult BLIJVEN spreken. ZEG dat dit of dat je pijn deed of doet. Uit je gevoelens maar laat ook tegelijk alle ruimte voor de ander. Een uurtje hier, een uurtje daar. In bed, op weg in de auto, etc. en tegelijkertijd komen met nieuwe ideeen om de hierin besloten sleur gevoelens te doorbreken. Stel meteen elkaar de vraag hoe e.e.a. op te lossen door anders te doen, te veranderen, te doorbreken...

En nog iets: Geld is geen reden, noch een factor om iets niet te doen ! Dat is alleen maar een excuus om iets niet te doen.

Als je zo een aantal weken bezig bent geweest en je hebt nieuwe gekke ideeen ontdekt en veranderingen opgeschreven die doorgevoerd moeten worden, dan zul je merken dat je stapje bij stapje weer dichter bij elkaar komt te staan. Je zult ook ontdekken dat je niet dezelfde bent als 10 of 15 of meer jaren geleden, toen je elkaar leerde kennen. Maar dat is goed. Je bent gegroeid, hebt nieuwe ervaringen opgedaan samen ...

Samen hebben jullie nu veel spanningsvelden en dode gevoelens van sleur doorgesproken en opengebroken. Je hebt een nieuwe kijk gekregen op hoe het anders moet en hoe jullie het ook anders gaan aanpakken. Samen en met de kinderen.

Het is een overtuigende beslissing die partners nemen om verandering in de relatie aan te brengen. Dat is ook de voorwaarde van het succes in deze methode. Die moet je ook eerst met elkaar overeenkomen en elkaar voorleggen. Je vraagt hem of haar maar een ding: Wil je over 10 of 20 jaar nog steeds bij mij zijn, zo ja, dan gaan we NU een beslissing nemen om vele zaken in onze relatie te veranderen.

Zo nee, dan moet je blijven onderzoeken WAAROM het nee is, en meestal heeft de ander dan een mooi beeld (droom) van een andere toekomst met iemand anders ... of alleen als vrijgezel (met of zonder de kinderen) Zorg in iedergeval altijd dat je dat antwoord op het nee hebt gekregen.

Heb jij reeds (of je partner) in je achterhoofd dat je niet wil werken aan verandering (er is een ander, je kan de andere letterlijk niet meer luchten en/of zien ... Je voelt je veraden, verlaten en kan het de ander niet vergeven ... En ga zo maar door ...) dan nog moet je jezelf afvragen of het verstandig is uit elkaar te gaan [vooral met kinderen !!!] en wat de financiele, emotionele en materieele gevolgen hiervan zijn. En die zijn niet mis.

De beste manier om ergens uit te komen is er dwarsdoorheen te gaan. Als er een tijger op de trap zit, wat doe je dan ? Je kunt weglopen, er omheen proberen te sluipen of hem een rot schop geven zodat die tijger wegvlucht.

De keus is aan jullie en jullie echtgenoten (Annoniem, mama van vijf) en overigen indien behoefte aan inzicht ...

MeToo

Ik hoor het zoveel menigen en ervaringen, ik vind het echt fijn dat mensen die gevoelens met mij willen delen.
Het is ook niet makkelijk te noemen,en dat kan ik zien aan de bijna zelfde gevoelens van "mamma van vijf" die het zelfde voeld als ik.

*Staan mannen dan anders tegenover kinderen?
*Kinderen hebben toch zoveel (eenvoudige)aandacht nodig..........
*Als moeders kinderen krijgen komen de vaders toch echt op de 2de plek te staan...........ik hoop dat ze dat eens kunnen begrijpen!(als de kinderen ouder zijn word dat toch vanzelf wel minder?
*Het zou mooi zijn als je de (eenvoudige aan dacht) met je man zou delen
bv samen spelletjes doen oid
* Een moeder is altijd zooooooo druk, 7 dagen per week (die wil ook weleens verwend worden) al is het maar eens per maand een keer uitslapen dat PA de kids eten geeft smorgens, en mpoeder dan lekker laten badderen of zo..............wouw dat zou lekker zijn!!!!

Ik sta alweer te popelen om andere meningen te horen.............

beterschap voor 1 van je kindjes "moeder van vijf"

gr moeder blabla

Geen dank moeder blabla. Graag gedaan om je andere gezichtpunten te geven. Je komt trouwens nog met een aantal andere vragen waar ik graag op in wil gaan, maar gezien het ook voor mijn gezin vakantie is ik hier nu even niet alle tijd voor heb. Ik beloof hier nog op terug te komen. En al ben ik zeker niet alwetend (en pretendeer dat ook zeker niet te zijn) hoop ik enige ervaringsbijdragen te kunnen leveren. Ik zou ook graag op Waters willen reageren ... omdat hij zo teleurgesteld is geraakt in een relatie. (Althans dat maak ik uit zijn relaas op) Geef me even tijd en mensen, het is nog steeds mooi weer, dus ga erop uit (als je kunt) met de kids ! Geniet van de natuur, bossen, zee e.d. zodat je weer wat ruimte voor jezelf maakt in je hoofd. Ook beterschap gewenst voor de kleine van de "moeder van vijf". Als de koorts weg is, laat ze frisse lucht opzuigen. Bos of zee ... maakt niet uit. Een middag is al weer wat voor ze. Een spreekwoord dat mijn schoonouders altijd hadden: Geniet van het leven. Het duurt maar even. Ga boven alles staan. Verbeeld jezelf op de maan en kijk naar de aarde ... Wat zie je dan ? Hoe klein en relatief zijn je problemen. Groetjes aan allemaal !

MeToo