|
|
|
dave5 Undefined 24 berichten ik was gelukkig getrouwd en heb twee zonen een van drie en een van een jaar en half mijn vrouw voelt geen liefde meer ondanks ik alles geprobeerd heb om mijn gezin samen te houden .
ze is allen gaan wonen en heb haar nog met alles geholpen we zijn nu aan het scheiden met onderlinge overeenkomst en doen co-ouderschap .
ze is nu vier weken weg de eerste twee weken heb ik me sterk kunnen houden maar nu heb ik het al twee weken zwaar ik slaap niet goed en voel me zo leeg vanbinnen .
ik had het huis gekocht voor we getrouwd zijn dus blijf ik hier achter en is het niet gemakelijk om er over te komen omdat ik hier nog dagelijks geconfronteerd word met alles van vroeger .
het zijn moeilijke tijden |
Tessem Undefined 2226 berichten Hoi Dave,
Scheiden is nooit makkelijk, ook niet als het soms beter is om uit elkaar te gaan.
Weet wel dat er meerderen zijn die dat meegemaakt hebben en weten wat je door maakt. ( ik ook dus)
Lucht je hart hier wanneer je wilt, het lucht op ookal krijg je geen reactie ;)
Groetjes & sterkte Tess xXx |
dave5 Undefined 24 berichten de kinderen vragen achter mama ze zijn bijna twee en drie ik zeg altijd dat mama gaan werken is .
ik zou niet weten hoe je het anders aan en kind van die ouderdom moet uitleggen .
maar dat zijn punten waar mijn hart breekt ik kom zelf uit een gescheiden huwelijk ik was ook drie heb het later maar beseft maar weet nog altijd hoe het voelt .
ik weet wel dat ik op het moment emotioneel ben en dat ik er me wel zal over zetten ik ga werken doe het huishouden ben met alles in orde .
maar ben geen persoon om alleen te zijn ,ik heb drie jaar vanaf de kinderen geboren zijn gewerkt na mijn uren gewerkt aan het huis gewerkt met mijn kinderen bezig geweest geholpen in het huishouden .
er bleef geen tijd over om eens buiten te gaan met vrienden of een pint te gaan drinken maar dat stoorde me niet ik had mijn gezin .
maar zo zijn vele banden met vrienden verloren .
en op het ogenblik kan mijn ex-vrouw alletwee de kinderen nog niet tesamen houden dus is de oudste bij mij en neem ik in het weekend de jongste ook met veel plezier allemaal .
dit tot ze plaats heeft om te beginnen met co-ouderschap een week beiden hier een week beide bij haar .
maar zo kan ik natuurlijk niet veel buiten en spreek ik juist een paar vrienden die of en toe me komen steunen .
zo dat ik met kletsen.com begonnen ben om mijn hart te luchten en te praten met mensen bedankt voor je reactie tess . |
Tessem Undefined 2226 berichten Hoi Dave,
Ik blijf erbij dat je ook tegen jonge kinderen altijd eerlijk moet zijn, ookal is het soms moeilijk iets uit te leggen. Ook een traantje laten bij het vertellen is niet erg, dan zien ze ook wel dat jij het ook wel moeilijk vind. Kinderen wat voorliegen om ze enigermate gelukkig te houden maakt het op den duur alleen maar moeilijker om de waarheid te vertellen. Neem maar van mij aan dat de kinderen het makkelijker oppakken dan dat jij in de gaten hebt. Kan natuurlijk niet voor elk kind spreken. Ik had toen 3 kids van 2,3 en 7 jaar, de gene die het meeste moeite ermee had was mn oudste.
Toen die na een tijd zag dat ik gelukkiger was, verdween al haar zorgen, maar dat is bij mij natuurlijk wel anders, want ik was al tijden niet meer gelukkig en voelde me verlaten en alleen in mn huwelijk.
Groetjes Tess xXx |
dave5 Undefined 24 berichten wat moet ik dan zeggen de oudste is drie mama en papa zijn uit elkaar hij gaat dat toch niet verstaan de jongste is bijna twee hij spreekt zijn eerste woordjes hij zal het zekr niet begrijpen .
het is niet mijn bedoeling om tegen hun te liegen en ik laat wel een traan waar ze bij zijn maar hou me sterk voor hun .
ze was het laatste jaar bijna elke avond weg en in het weekend ook zo zat ik hier altijd alleen met hun haar moeder is terminaal ziek kanker het loopt op zijn einde. zo zijn ze het hier gewoon om allen te zijn met mij en ik deed het allemaal voor dat zij bij haar moeder kon zijn drie jaar vanaf de eerste geboren is hebben ze het ondekt bij haar moeder van dan af heb ik mee gevochten .
nu blijkt dat ze iemand leren kennen geeft van 36 zij is er 28 ik ben er 31 .
ze zegt dat ze met hem goed kan praten en dat ze geen relatie geeft gewoon en vriend ik geloof haar .
maar ik heb hier ook altijd met haar gepraat veel energie ingestoken tot nu het moment dat ik me leeg voel zoveel gedaan om proberen het gezin samen te houden haar te steunen .
en nu zegt ze dat we teveel uitelkaar gegroeid zijn ???
er is geen omkeer meer mogelijk maar mijn hart is gebroken ondertussen gaat het leven verder als een trein . en ik kan het om het moment moeilijk bijhouden .
nogmaals bedant voor je reactie het doet me goed om via deze weg erover te praten tess |
|
dave knuffffffffffffff zo die heb je verdient
weet je dave wat ik tegen me kids gezegt hebt toen wij gingen scheiden kids waren 2 en 4 toen. dat je heeeeeeeeel veel van iemand moet houden om samen in 1 huis te wonen en dat papa en mama niet meer genoeg van elkaar houden omdat te doen.
en alle dingen die je schrijft zijn heel herkenbaar. het is een rouwproces. en dat kost tijd. gun je eigen die tijd dave. ga niet aan je eigen gevoel voorbij.
en je komt net als ik er sterker uit. ik weet het zijn voor jouw nu woorden met weinig waarde .
en dave lucht je hart hier gerust hoor ,
liefs mram |
dave5 Undefined 24 berichten heb het tegen ryan bijna drie verteld maar denk niet dat hij het begrijpt maar lieg nu niet tegen hem voelde er me zelf beter bij ook dan tegen dat ik hem altijd iets wijsmaakte als hij vroeg achter mama .
ik vind het goed dat ik mijn hart hier kan kuchten dit gaat beter dan tegen dat ik in persoon tegen iemand praat want dan blokkeer ik altijd of begin te wenen .
bedankt voor de reactie mram |
Anonymous Undefined 65739 berichten Ja Dave, scheiden is geen pretje.
Maar je bent niet de enige. misschien steunt je dat.
Ik denk niet dat je kindjes het zullen begrijpen nog,daar zijn ze te jong voor, maar het begin heb je gezet.
Wens je alle sterkte toe in deze moeilijke tijd voor je.
Anita |
Anonymous Undefined 65739 berichten veel sterkte gewenst dave het zal een lange weg worden mss maar ik weet zeker dat je aan het einde komt  groetjes shirley |
graag gedaan dave  het is inderdaad moeilijk maar ik merk aan me eigen kids dat als ik eerlijk ben en dingen gewoon vertel zo als ze zijn op hun nivo dat ze er best mee om kunnen gaan.
ik ben nu 2 en half jaar alleen en nog zeggen de meiden dat ze liever hebben dat papa bij hun woont. gelukkig heb ik met me ex een goede band.
het ergste voor een kind is niet dat zijn ouders niet bij elkaar zijn maar dat zijn ouders ruzie hebben, want dan moet hij kiezen tussen de 2 waar hij van houd.
hier kan niemand je in de rede vallen en kan je in 1 keer je zin afmaken. en op papier zetten is meestal makkelijker dan praten. doe dat ook gewoon.
ik heb in die tijd heel veel brieven naar me zelf geschreven om zo me gedachte op een rijtje te krijgen. want je krijgt een hoop te voorduren. heel veel raad en goed bedoelde adviesen. maar doe het altjeblieft op je eigen manier.
liefs mram |
|
