pijn in me hele lichaam

de nachten
de dagen

de zon
de maan en sterren

de vogels
de bomen

niets kan me laten lachen
enkel voel ik pijn
enkel voel ik verdriet
enkel een gedachte het lukt me niet

ik geef niet op
want daar heb ik de kracht niet voor
ik vecht niet door
want daar heb ik de kracht niet vo

hoi allemaal ik moet jullie egt wat vertellen, ik ben heel erg fout geweest, ik heb heel veel dingen gelogen tegen jullie, me ouders, me vrienden, de politie, me mentor op school!
ik heb vanalles lopen egt verschikkelijkdom en fout vanmeself ik had dit nooit mogen doen!!!!
ik ben daardoor behoorlijk in de problemen geraakt( me eigen domme fout) en daardoor sag ik het egt niet meer zitten en wou ik gisteravond zelfmoord plegen, dat is me gelukkig niet gelukt want ik had er niet de moed voor het door te setten, daarna was ik sown beetje overstuur hier de chat in gekomen, ik sat hier keihard te gillen, sodat de buren al op de stoep kwamen!
ik wist gewoon niet meer wat ik moest doen, aangesien ik er vanuit was gegaandat ik niet meer zou leven nu!
toen heb ik met shirley gepraat, en har alles verteld, verteld dat ik sowveel heb gelogen! ik vind het verschikkeluk dat ik het heb gedaan, alle mensen die om mij gaven zullen me niet meer kunnen vertrouwen! daarna kwamen me ouders thuis en ook die heb ik alles verteld, ook van hier van de chat egt alles!!! ze zijn niet eens boos geworden( terwijl ik dat veel liever had gehad) ik ga nu hulp zoeken want ik weet voor een gedeelte wel de reden dat ik dit heb gedaan maar niet helemaal Wat ik alwel een beetje weet waarvoor ik ben gaan liegen is omdat ik me al maanden rot voelde, ik heb nog al pech met vriendinnen altijd gehad, telkens verhuisden ze, kregen ze onderling ruzie, stopte ze met de opleiding en toen anderhalf jaar geleden mijn beste vriendin( 12 jaar vriendschap) een vriendje kreeg , zag ik haar nog maar heel soms inplaats van bijna elke dag, en toen ik er iets later agter kwam dat se steelde( waar ik bij was) is mijn vertrouwen helemaal weggegaan in haar, en zei was voor mij de enigste die ik veel durfte te vertellen!
Verder hebben bijna al mijn vrienden problemen, en ik help ze allemaal, ik troost se, spreek se moed in en leef met ze mee,! En als iemand ergens mee sit ga ik nooit seggen als ik self ook ergens mee sit, ik denk dan altijd die gene heeft al gene aan zijn hooft ik hou het wel bij me!
Ik wou altijd het vroluke en spontane meisje blijven die ik altijd was, en uitte mijn gevoelens nooit, maar toen en via de pc bleek het veel makkelijker te gaan en kreeg ik “aandacht” en ben ik van kwaaad tot erger gegaan met dingen verzinnen, omdat ik niet durfde te seggen waar ik echt meet sat, te onzeker omdat ik dagt dat mensen me dan vonden aanstellen!
Ook me opleiding heb ik nooit leuk gevonden, maar dat heb ik lang verzwegen ook naar meself toe, ik denk omdat ik eindelijk eens een hele leuke klas had, en me ouders het betaalde, en ik weet heel goed dat ze niet zoveel geld hebben!
Er zijn nog wel meer dingen waardoor ik me zo rot ben gaan voelen, maar ik weet het zelf ook niet precies!

natuurluk dit sijn allemaal geen redenen om te gaa liegen over sulke erge dingen ook nog eens! maar ik ben gewoon heel fout me mijn gevoelens om gegaan in plaats se uit te spreken ben ik ander edingen gaan versinnen en heb ik meself verwaarloosd soms!

ik vind het heel erg wat ik heb gedaan , maar ik kan wel duizend maal sorry seggen het vertrouwen is waarschijnlijk bij iedereen weg in mij, en ik geef jullie ook groot gelijk!
jullie moeten ook maar zeggen of jullie willen dat ik hier nog kom of dat jullie liever hebben van niet! ik heb al het begrip voor wat jullie ook denken en van me vinden!

liefs kirsten!

lieve kirsten

meisje je bent pas 17 . denk niet dat je de hele wereld in je eentje kan dragen. vertrouw mensen om je heen.

en het klinkt inderdaad heel erg nu allemaal maar ik weet zeker dat je er uit komt ( spreek uit ervaring).

heb vertrouwen en vooral in jezelf kirsten , je bent een lieve meid.

en weet je ouders hebben heel veel geloof in hun kinderen hoor. dat komt wel weer goed.

liefs mirjam ( mrammetje)

je bent altyd welkom hier kirsten

ik heb het me ouders verteld dat ik hier kwam, en ook verteld dat ik shirley selfs in het egt heb gesien en ploff en feye ook, daar schrokken se heel erg van, en me moeder sei ook kan je belofen nooit meer te chatten en te praten met shirley, amar ik heb gesegt dat ik dat niet kon belofen en heb uitgelegt waarom niet, en dat ik aan sommige mnesen hier sowveel heb gehad!
een tijdje later vroeg me moeder toen maar kun je me in ieder geval belofen nooit meer af te spreken, maar daar heb ik niet egt een antwoord op gegeven alleen gesegt van van mij mag je shirley opbellen!( se weten trouwens geen namen van niemand en ook niet wleke chat ofsow) maar se weten duz wel dat ik hier nog kom en ook sal blijven komen( als niemand daar beswaar hier tegen heeft) ! ze zullen er mischien nogwel op terug komen, maar se snappen het wel dat ik hier nu ff alles kwijt kan! se vinden het jammer dat ik het niet aan hun heb gesegt als ik ergens mee sit, maar so sit ik nu eenmaal niet in elkaar! me ouders staan agter me gelukkig nu en me moeder sij ook we gaan hulp voor je soeken en dan aan jesef werken sodat je weer de vrolijke en spontane meid wordt die je altijd was, en met me opleding vinden se ook niet erg, volgend jaar ga ik gewoon wat anders doen, wat weet ik nog niet!
me ouders geageerde eigenluk heel aardig, en dat vond ik juist sow erg gisteravond want ik vond dat se boos op me moesten sijn en dat heb ik ook duidelijk gesegt, ik weet niet hoe vaak ik heb gesegt dat ik het so erg vanmeself vind en dat ik meself sow dom vond en dat se niet zo aardig tgen me moesten sijn omdat ik dat gewoon niet verdien!
maargoed ik ben erg opgelucht nu, heb net naar al me vriendn gemeelt, nu allen me mentor nog en de politie en dan de reacties nog afwagten van iedereen!

liefs,kirsten!