|
|
|
Waters Undefined 587 berichten Het liefst zou Andrea door vliegen naar huis.
Maar de volle maan op het scherm vroeg om haar aandacht.
Waarom bleven haar gedachten afdwalen naar een verloren thuis?
Ze moest nu toch echt een koers correctie uitvoeren...
Immers, na de grote ramp was venus een zon geworden, thuis bestaat niet meer.
Bovendien ............... |
Waters Undefined 587 berichten Bovendien was de maan kolonie afhankelijk van haar.
Het was ooit de bedoeling dat de colonie onafhankelijk zou worden.
1800 mensen die steeds veel te snel door hun vooraden heen zijn?
Er is iets vreemds aan de hand daar, immers daarom hadden ze Andrea nu gestuurd.
Maar Adrea houd niet van de maan, haar gedachten zijn niet bij haar opdracht.
Als ze nu doorvliegt is er snel geen maan kolonie meer.
Of?......... |
Waters Undefined 587 berichten Of was de maakolonie niet meer in handen van de mensen?
Er was een Andromedaans schip gesignaleerd in het zonnestelsel een paar maanden terug, helaas was het alweer weg alvorens de bureaucratie in actie kon komen.....
Een alarm bel trok haar uit haar gedachten en tot haar ontelternis zag Andrea dat ze al aan het landen was, op de maan.
Terwijl haar gedachten aan het dwalen waren had haar lichaam automaties de juiste handelingen uitgevoerd, ze herinnerde er zich niks meer van, de training en het automatisme zaten te diep in haar ziel.
Dit is niet goed, kwaad op haarzelf schudde ze zichzelf wakker, draaide zich om en viel.....
Ze had geen benen meer.. paniek.. nee.. blijf kalm, benen op de baan zitten alleen maar in de weg, ergens moest ze de computer opdracht hebben gegeven haar benen te amputeren, is vrij normaal, ze had die beslissing al genomen voordat ze vertrok, het gaf haar meer voordeel dan nadeel in de geringe zwaartekracht, en in sex was ze toch al jaren niet meer geïnteresseerd, sinds de ramp...
Toch kwam de paniek weer terug, wat had ze nog meer gedaan terwijl haar gedachten haar bezig hielden?
Inmiddels was het schip geland en ........ |
Waters Undefined 587 berichten En de koepel nam al contact met haar op; "Halo vuurvogel, hallo, de slurf is onderweg, we zien je zo hier?"
"Jaja jaja.." Andrea had koffie nodig, was er nog tijd voor koffie?
Na 2 koppen koffie voelde ze zich stukken beter, de mensen in de koepel waren nu echt ongeduldig aan de radio te horen.
"Even toilet maken, ik kom er nu aan"
Met een luid en irritant gesis opende de sluis, nu niet meer treuzelen, ze greep de stang trok haarzelf door de slurf, ze schoot door de slurf en realiseerde te laat dat ze veel te snel ging, en knalde dus met haar kop in de buik van een maanbewoner, dat kwam harder aan dan zou moeten.
Ze keek omhoog.. verder omhoog.. de maan bewoners waren veel langer dan ze had verwacht, gedeeltelijk chirurgie, gedeeltelijk evolutie, armen ipv benen, maar ze stonden rechtop, erg tenger waren ze.
De foto's die ze had gezien hadden een verkeerd beeld gegeven.
Ze kon wel een paar extra armen gebruiken, maar.. |
Waters Undefined 587 berichten Maar dat was voor later..
"Welkom op de maan euhh"
"Andrea" de moonie moest door zijn ellebogen om haar een hand te geven.
"ik ben Niel, de burgemeester hier, dank voor de bezorging, maar waarom is George niet gekomen?"
Nu moest ze haar verhaal afsteken, ze had het voorbereid...
"Ik ben gestuurd om een verhaal te maken over ..."
"Dus U bent een verslaggever?"
"Ja, min of meer, de aarde weet weinig nog van de moonies en ze willen graag zien wat er met hun geld gebeurd"
De moonies wisselden wat blikken over en weer.. waren ze telepaties?
"Onze robots zijn inmiddels begonnen de voorraden uit uw schip te halen" Dat was een tegenvaller, ze had daarbij aanwezig willen zijn om te zien waar se voorraden heen gingen, nu was ze afhankelijk van de sensoren die ze had verstopt in de voorraden, als ze maar niet werden gevonden... hopelijk werden ze niet uit bereik gebracht, dat zou het moeilijker maken...
"Lyra zal U nu naar uw kubus begeleiden omdat U even op uzelf kunt zijn" zei Niel koeltjes. Ze-wilden haar dus nu even uit de weg.
Ze kroop achter Lyra aan. "Dit is uw kubus, U kunt uw eigen code in de deur programmeren, als U iets nodig heeft kunt U mij oproepen".
Haar persoonlijke koffer was hier al heen gebracht, ze tikte haar persoonlijke code in om de koffer te openen en zag.... |
|
Waters Undefined 587 berichten en zag dat ze erin hadden gesnuffeld, de onzichtbare draad was verbroken, ze had het verwacht en gelukkig was de com link goed gecamoufleerd.
Ze opende haar beauty case en med kit en verzamelde de onderdelen voor de com link.
Het in elkaar zetten van de com link koste veel meer tijd als ze had verwacht maar eindelijk deed ie het en nu kon ze kijken waar de voorraden waren heen gebracht, daar moest ze zien te komen op een of andere manier.
Terwijl de com link de omgeving aan het scannen was haalde ze een kop koffie en een broodje kaas uit de voedsel regenerator in de muur.
De com link gaf zachte piepjes en vroeg haar aandacht.
Ze keek naar het scherm en zag.. |
Waters Undefined 587 berichten En zag tot haar verbazing dat de voorraden lagen verspreid.
Dat is raar, Andrea keek nog es naar het scherm.
Het leek erop dat ze waren gesorteerd en in verschillende loodsen waren opgeslagen.
Als deze loodsen ook maar voor de helft vol waren dan was de maan rijk en konden ze zichzelf lang onderhouden.
Zou de maan dan al jaren aan het hamsteren zijn? en waarom?
Als de maan zichzelf los wil maken van de aarde hadden ze selfsupporting kunnen worden.
Ok ze moest contact opnemen met Jeff op aarde, dit was nieuws.
"En toch Andrea, ook al is de maan al jaren aan het hamsteren, dan verklaart dat nog niet de hoeveelheid loodsen die jij constateerde"
Jeff had gelijk, zoveel reserve konden ze helemaal niet hebben.
"En als er nu een smokkel route is Jeff?"
"Maar Andrea toch, een aandrijving in de ruimte die onopgemerkt blijft?"
Jeff had gelijk, ze was veel te veel aan het invullen nu, ze moest meer informatie hebben.
Alsof Jeff haar gedachten kon lezen; "Andrea, je moet bij die loodsen zien te komen en proberen erin te kijken, dat is nu je volgende opdracht, je bent erg op jezelf aangewezen nu daar, ik vind het maar niks maar ik weet dat ik op je kan bouwen, wees niettemin erg voorzichtig, zoals je weet is de relatie met de moonies niet al te best en de kolonie is niet meer dan een statussymbool nu de satellieten om de aarde hun taak hebben over genomen vervelen ze zich daar naar het schijnt, wat er dar gebeurt is nu nog steeds giswerk, ik sluit nu af en hoop je snel weer te horen, dag"
Andrea voelde zich erg moe nu, en ze was zweverig in haar hoofd, waarom hadden ze nooit kunstmatige zwaartekracht op de maan gebracht, tja OK, dat zouden de moonies niet meer overleven nu.
Ze stuiterde haar bed in en dacht er nog net aan om de medkit opdracht te geven een paar extra armen te klonen, en weg was ze.
De deur alarm klonk erg ongeduldig blijkbaar stond er al lang iemand te bellen, ze moest wakker worden maar har nieuwe ledematen waren nog erg onwillig, eindelijk slaagde ze erin de deur open te krijgen en. |
Waters Undefined 587 berichten Lyra stond voor de deur, ze glipte langs Andrea heen en vroeg "mag ik even binnenkomen" toen ze al binnen was.
Lyra sloot de deur en deed wel erg geheimzinnig.
Haar ogen gingen schichtig de kamer rond.
Ze vond de media box en zette wel erg hard muziek op.
Lyra ging op het bed zitten en nodigde Andrea met gebaren uit om naast haar te komen zitten.
Andrea aarzelde, ze viel eigenlijk niet zo op vrouwen.
Lyra begon door te krijgen dat Andrea haar blijkbaar verkeert begreep, ze ging staan en fluisterde Andrea in het oor;
"Ik moet even met je praten maar er zit afluisteraparatuur hier"
Andrea was nu gelijk klaar wakker, ze bleef erg wantrouwend, haar intuïtie stond nu op scherp, was dit een val?
Ze besloot om voorlopig mar me te spelen en ging zitten.
"ze hebben je door" Lyra leek erg gespannen "ze hebben alles gevonden, de censors in de voorraden zijn getraceerd"
OK dacht Andrea, hoe dan ook, de moonies hadden ze gevonden, Lyra wist er dus van.
Lyra trok nu aan haar arm; "Ze hebben alles gevonden en meegenomen en verstopt en uitgezet en. "
"Dat kan niet, ik traceer ze.. " Andrea beet op haar tong, dat had ze er niet uit willen flappen, nu kon ze niet meer terug en onnozel spelen, stom van haar, ze werd boos op haarzelf en kalmeerde weer, boos worden was zinloos.
Ze moest even nadenken wat ze nu het beste kon zeggen, Lyra keek haar afwachten aan, Andrea besloot om.. |
Waters Undefined 587 berichten Andrea besloot on haar voorlopig maar het voordeel van de twijfel te gunnen.
"Lyra, waarom vertel je mij dit? ben je aan het rebelleren?"
Lyra ogen lichten op nu, ze keek Andrea aan.
"Ik wil naar de aarde, ik wil de aarde zien, zoveel ruimte, gratis lucht en.."
Nu ging Andrea een lichtje op, natuurlijk, Lyra was hier geboren, had nog nooit de aarde gezien en wist er dan ook niks van.
Ze zou nooit de aarde zien, ze kon er nog geen dag overleven, dat wist ze niet en dat kon ze ook beter maar niet weten.
"Kun jij mij meenemen naar de aarde als ik je help?"
Andrea besloot om te liegen, het arme kind, maar ze had waarschijnlijk haar hulp nodig, Lyra wist meer.
"Natuurlijk meisje, als je dat graag wilt, ik heb genoeg ruimte op de terugweg"
Lyra straalde, dat was duidelijk oprecht, het leek erop dat ze Lyra kon vertrouwen.
"Lyra, jij vertelde mij zojuist dat de sensoren waren gevonden en uitgeschakeld? maar volgens mijn zoeker werken ze nog wel en zijn ze verspreid over de kolonie of misschien zelfs buiten de kolonie?"
Lyra keek erg bedenkelijk; "Dat kan volgens mij echt niet, ik heb ze zelf gezien, ze zijn vernietigd, waar zouden ze zich volgens jou bevinden?"
Andrea zette haar com-link weer in elkaar en inderdaad, de zelfde lezing als de vorige nacht, verspreid over de kolonie lichten puntjes op.
Ze gaf de com-link aan Lyra.
Lyra keek er lang naar, haar gezicht vertoonde emoties, ze haalde een plaatsbepaler-kaart uit haar overal, en vergeleek deze met de com-link.
Ze slaakte een gilletje en beet gelijk op haar tong.
"Dat is.. dat is.. " Lyra was nu erg nerveus. |
Waters Undefined 587 berichten "dat is.. de verboden ruimten, dat is.. zijn de plaatsen waar dingen zijn gevonden"
Andrea begreep het even niet meer.. "verboden ruimten?"
"jaa.. de eerste was gevonden jaren geleden. er zijn mensen verdwenen volgens de geruchten"
"Lyra, waar heb je het over? "
"Bij het uitbreiden van de tunnels en leef ruimten enige jaren geleden is iets gevonden, het is erg geheimzinnig, er zijn vele geruchten over maar alles word ontkent, mensen die er werkten zijn verdwenen.
De officieuze verklaring is dat er gevaarlijk gas zit en de ruimte is afgesloten, later zijn er meer zulke gevallen geweest"
OK, Adrea begon iets te begrijpen, de aarde heft zich te lang niet met de moonies bemoeid, er was inderdaad iets gaande hier en deze ruimten waren interessant.
De fabels en wilde verhalen was natuurlijk onzin er was immers niks geheimzinnigs op de maan?
Bovendien reageert haar zoeker op iets wat zich daar bevind en dat is zeker geen gas.
Ze moest die ruimten onderzoeken, zou Lyra haar kunnen en willen helpen?
"Lyra, is er een mogelijkheid om in deze ruimten te komen?"
Ze had blijkbaar deze vraag verwacht en ze was nu kalm, ze dacht er duidelijk een poos over na.
"Ja Andrea, dat is eigenlijk wel mogelijk, als we een tunnel graven.
We hebben wel druk-pakken nodig en een desintegrator om te graven, daar kan ik aan komen."
Lyra pakte de plaatsbepaler-kaart en bestudeerde deze.
"Kijk hier bij gesloten ruimte 308 loopt een tunnel die al jaren buiten gebruik is, dat is maar 24 meter van de ruimte, daar vandaan kunnen we graven"
Andrea had hier verder niets tegen in te brengen, ze beet op haar tong, ze was afhankelijk van Lyra nu en dat was niet goed, maar ze moest er nu toch even vrede mee hebben.
"OK Lyra, als jij de spullen haalt dan wacht ik hier op je en gaan we op stap"
Lyra keek even verschrikt "Nu al gelijk? ja OK je hebt gelijk Andrea, ik zie je zo weer" |
|
