Daphne's gedichten

ik mocht de tekst gebruiken van Daphne, heb het netjes gevraagd...

Zoveel waar ik aan twijfel
Twijfels in mijn hoofd
kleine en grote
is het wel goed
moet het zo
hoor ik het wel zo te doen
doe ik het ooit goed?                       ja, je doet het goed
moet ik me inhouden?                     nee, je moet je nooit inhouden voor iemand
moet ik mijn mond houden?           nee, maak van je hart geen moordkuil... zeg wat je denkt
ligt het aan mij?                              nee, het ligt niet aan jou
Zeur ik te veel?                               wanneer zeur je? heb ik zeker gemist...
Eis ik te veel?                                  niet dat ik weet... 
Zoveel twijfels
Twijfels in mijn hoofd
kleine en grote
Moet ik er wel mee doorgaanWat bereik ik ermee
Doe ik het voor jou
Doe ik het voor mij
Waarom doe ik het?                 je moet het alleen voor je eigen doen... doen waar jij je goed bij voelt
Valt ooit alles op zijn plek.      ooit wel
Doet het er ooit toe?                alles doet er ooit toe
nog niemand moe?                   nee ben nog niet moe
Zoveel twijfels
Twijfels in mijn hoofd
klein en groot
Die ene bevestiging.
Iemand die zegt dat het goed is
Iemand die me mist
Iemand die niet moe van me word
Iemand die de tijd voor me heeft
Maar mijn twijfels nemen de overhand
overal twijfels in mijn hoofd geland
Constant die twijfel,
serieus of niet
goed of niet?                wie niet waagt wie niet wint... elke keuze kan een ander gevolg hebben..

twijfels zijn goed... alleen bij je twijfels blijven zitten, is niet zo goed... een goede raad, zo doe ik het meestal... het eerste gedacht is meestal het beste... 

Gedicht 24:

Weer een dag voorbij
Wat maakt het me toch blij.
Een wereldreis naar school
Eeuwig saaie lessen
ik blijf liever kletsen.
Zolang les
braaf blijf ik stilzitten,
moet mijn dicht houden
Weer een dag voorbij
een dag die zo langzaam begon
Lessen die mij niet interesseren.
Ik blijf me niet langer geblesseerd.
Niets voor mij
Geen rondjes door de gang,
Niet weg kunnen rennen
Een lange saaie schooldag
Ik heb geen idee waarop ik wacht
Misschien tot de kracht
De kracht om weer door te gaan
te blijven staan
weer verder gaan
Uitgeput weer naar huis
eindelijk na een uur weer thuis

Gedicht 26:

Een simpel gesprek,
toch wel een spannend gesprek.
Druk bezig met voorbereiden.
Niemand die me er door heen kan leiden.
Iets wat je helemaal alleen moet doen
Morgen vroeg is het zo ver
Het belangrijkste gesprek van het jaar
Hoe het met me gaat,
of ik over ga.
Is het voldoende, is het onvoldoende
een kort gesprek
en toch best wel eng
weet ik wel zeker wie ik ben?
Is er iemand die mij beter kent?
Vandaag vroeg slapen
Anders morgen de hele tijd gapen.
Morgen een belangrijke dag
iets waar ik al de hele tijd op wacht
maar 1 woord,
maar 1 zin is er nodig
Ga ik over of niet?
Iemand die mijn zenuwen ziet.

Gedicht 28:

Een zinloze rit,
Tijdverspilling
Ik haat dat, heb ik daar al mijn laatste beetje tijd en energie in gestopt.
In een zinloze reis, met een zinloze bestemming
Naar een café waar ik nooit uit mezelf heen zou gaan.
En toch ging ik vandaag.
Verplicht voor school
Terwijl ik een stemmetje in mijn hoofd hoor
'Waarom ga je er heen, in je vrije tijd.'
Ben ik al doelloos aan het ronddwalen in die verre stad.
Terwijl iedereen door elkaar heen praat
Wacht ik op de klok die acht uur slaat
Een tijdverspilling,
1,5 uur heen, 1,5 uur terug.
Een Engelse avond
een docentloze avond
Maar weer snel terug naar huis gegaan
Tegen niemand die avond gepraat.
Zomaar, onzichtbaar vertrokken
Niemand die me zag, niemand die me mist
Een verplichte activiteit,
een activiteit zonder docent
dus maar weer snel naar huis gerent

Gedicht 29:

Eventjes gewoon op.
verder gaat het heus wel top.
Zoveel dingen in mijn hoofd
Zoveel waar ik even gek van wordt.
Moment dat je jezelf haat
Dat je maar tegen jezelf praat.
Tegen mensen zegt dat het goed gaat.
Alle drukte vervaagt om me heen
Deur dicht, op bed, onder de deken
Dan weet ik het pas zeker
Niemand die me ziet,
niemand die me hoort
Niemand die me stoort.
Ongestoord kunnen huilen
Tranen kunnen laten gaan
Niemand die me ziet vergaan
Vergaan van de pijn, die angst, de stemmen in mijn hoofd
Vroeger zei ik altijd
Later dan ben ik groot
dan is het weg, dan heb ik er geen last meer van
Een droom in duigen
stilletjes begin ik te huilen
Verstopt
Niemand die het ziet
Niemand die het hoort
niemand die het stoort