vriend verloren omdat ik lesbisch ben....

ok nu snap ik het dankje jaco!
ja jullie hebben wel gelijk als je het zo bekijkt heb ik geen vriend verloren, maar wat deed ie dan toch al die tijd bij me?

en ja ik ben nu eerlijk, weinig weten het nog hoor, maar bij die het weten voel ik me super veel beter, want de gene die het niet weten kan ik mezelf oo kniet bij zijn... het maakt deel van mij uit, en het hoort bij mij, en nu ik het voormezelf weet lijkt allesopeens ook te kloppen gewoon!


kusss kirsten!

echte vrienden blijven vrienden,
alleen jammer dat je pas op nare momenten er achter komt wie nu werkelijk je ware vrienden zijn.
meestal zijn dat er niet zoveel maar als je er 1 hebt moet je er zuinig op zijn.
en de rest doet er dan ook niet echt toe.
een echte vriend houd van je om wie je bent en hoe je werkelijk bent.
ik heb wegens omstandigheden ook veel afscheid genomen van "vrienden"maar ben wel extra blij met degene die ik heb daar dan ook bijna alles voor over.

live your life like the way you want it

heeey kirsten sta met een mond vol tanden hoor wat die vriend van je heeft gezegd.
ik ben blij voor je dat je eerlijk vooor je mening ben uitgekomen.
en dat je gelukkig zal zijn met een vrouw.
die vriend van jouw deugd niet een echte vriend wadeerd wat voor gevoelens je heb.
en als ie dat niet doet is ie het jou niet waaard!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxfaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

hoe kan ik soms mezelf zijn, terwijl ik het durf, het klinkt zo makkelijk ja zeg het maar gewoon, zeg dan dat je op meiden valt, maar zo simpel is het niet hoor!
langzaamaan weten steeds meer mensen om me heen het dan wel maar nog steeds lang niet iedereen, je staat er gewoon niet bij stil hoevaak je het moet vertellen en te bedenken wie zeg je en hoe en wanneer dan of vertel ik het gewoon niet?
nog steeds weten buiten mijn ouders om niemand het van de familie, maar dat wil ik ook zo laten hun zullen het ooit wel merken, maar tog voelt het vervelend elke keer als me oma zecht: je moet eens naar voetbal kijken allemaal knappe jongens, was het maar zo makkelijk om te zeggen, sorry oma dat vind ik niet zo interresant!

gelukkig weten wel veel vrienden van me het, maar ook die niet eens allemaal, bij druf ik het gewoon niet te zeggen, bang voor zijn reactie en duz bang voor een einde van een vriendschap, dan kun je wel makkelijk zeggen het was dan ook geen echte vriend, maar daar heb ik weinig boodschap aan dan...

en terwijl heel je klas het weet, maar er elke dag wel een kwaat woord wordt gesproken over homo's ja ok wel niet persoonlijk bedoeld dan mischien maar zo voelt het wel vaak...

het is gewoon best moeilijk, ik wil mezelf echt wel zijn, maar het is vaak gewoon te lastig.

het is ook gewoon niet helemaal te snappen dat gevoel als je self niet zo bent...


kussss kirsten!