Citeren07.10.20050 likes
Tsja, tis me dan gelukt, het aanmelden. Kicke. Maar nu? Moet ik nu over me fave hobby gaan vertellen ? Heb een aantal favorieten. Het hangt echt er echt vanaf.....Maar schrijven is toch wel een favorietje van me. Ben absoluut geen pro, en daar gaat het ook eigenlijk niet om. Had geruime tijd geleden toen ik 't ff wat slecht had niemand om te praten, te delen en
etcetera. Zat als een hoopje shit in een hoek gedoken en wist het niet meer. Zonder erbij na te denken nam ik me potlood en een gescheurd vel papier in de hand en begon gewoon wat te schrijven wat in me opkwam.
(in de volksmond der psychologie heet dit vrije associatie). Ik legde het neer en ging wat lopen ijsberen; Ik stond er niet bij stil. Ging weer zitten en nam het papiertje in de hand om het geschrevene te lezen waarop ik door inmense verbazing en verwarring werd getroffen: wat ik geschreven had ging nl over mijn gevoelens die ik geheel niet kende ! Aldoende kwam ik er snel achter dat het gevoelens waren die ik voor mezelf had weggestopt en zelf niet meer herkende. Zo begonnen mijn perikelen tot het schrijffenomeen. Door het schrijven kwam ik meer en meer over mezelf, mensen en het leven te leren waaruit weer andere interesses ontpopten tot zingevende bezigheidjes.
Ik ben dus geen pro. En mijns inziens gaat het daar ook niet om. Het gaat erom dat het voor jezelf iets tot uiting kan brengen. Via een hobby als deze gaat dan ook enorm gevoel van zingeving uit. Want er ontwikkelt iets(het doet je goed vooruitgang te (h)erkennen), je uit jezelf (ontlading), het verplaatst het aandachtspunt op de situatie vanuit passiviteit naar activiteit(het concreet op papier doet gemoedstoestand relativeren),
andso-on.......Schrijven dwingt tevens respect af voor taal. Door het nadenken over woorden begon ik bronnen en hun herkomst te herkennen.
Daardoor leerde ik iets over de ontwikkeling van taal.
Toch wil ik in deze benadrukken dat kennis van/over taal niet als het grootse belang mag dienen om de deur te openen van het schrijven. Als je in de eerste plaats erop richt om gedachten te delen ter verlichting, interesse, or just for fun, dan krijgt je werk het charisma waarin je (iets van) jezelf herkent,je zet een spiegel neer, een bevestiging van jezelf zoals jezelf bent. Zo heb ik waarde leren hechten............. Ja, schrijven, dat is het toch wel.
etcetera. Zat als een hoopje shit in een hoek gedoken en wist het niet meer. Zonder erbij na te denken nam ik me potlood en een gescheurd vel papier in de hand en begon gewoon wat te schrijven wat in me opkwam.
(in de volksmond der psychologie heet dit vrije associatie). Ik legde het neer en ging wat lopen ijsberen; Ik stond er niet bij stil. Ging weer zitten en nam het papiertje in de hand om het geschrevene te lezen waarop ik door inmense verbazing en verwarring werd getroffen: wat ik geschreven had ging nl over mijn gevoelens die ik geheel niet kende ! Aldoende kwam ik er snel achter dat het gevoelens waren die ik voor mezelf had weggestopt en zelf niet meer herkende. Zo begonnen mijn perikelen tot het schrijffenomeen. Door het schrijven kwam ik meer en meer over mezelf, mensen en het leven te leren waaruit weer andere interesses ontpopten tot zingevende bezigheidjes.
Ik ben dus geen pro. En mijns inziens gaat het daar ook niet om. Het gaat erom dat het voor jezelf iets tot uiting kan brengen. Via een hobby als deze gaat dan ook enorm gevoel van zingeving uit. Want er ontwikkelt iets(het doet je goed vooruitgang te (h)erkennen), je uit jezelf (ontlading), het verplaatst het aandachtspunt op de situatie vanuit passiviteit naar activiteit(het concreet op papier doet gemoedstoestand relativeren),
andso-on.......Schrijven dwingt tevens respect af voor taal. Door het nadenken over woorden begon ik bronnen en hun herkomst te herkennen.
Daardoor leerde ik iets over de ontwikkeling van taal.
Toch wil ik in deze benadrukken dat kennis van/over taal niet als het grootse belang mag dienen om de deur te openen van het schrijven. Als je in de eerste plaats erop richt om gedachten te delen ter verlichting, interesse, or just for fun, dan krijgt je werk het charisma waarin je (iets van) jezelf herkent,je zet een spiegel neer, een bevestiging van jezelf zoals jezelf bent. Zo heb ik waarde leren hechten............. Ja, schrijven, dat is het toch wel.