Citeren06.10.20070 likes
vanaf donderdag ochtend opeens weer pijn op me borst,
was maar even,maar kreeg het wel wat benauwd.
en dat was dan al wat dagen zo,een klein steekje.
Tegen 10uur werdt het moeilijker,de pijn was heftiger,vroeg aan me collega om pijnstillers. maar om 12 uur had ik dit nog het bleef zeuren die pijn.
Ben ter plaatse naar huisdokter gegaan.( die had geen dienst) berkel-enschot : toen door gereden naar het zkh te tilburg . eerste hulp; me verhaal gedaan aan de balie over de klachten die ik had.(12.00)
Hierna is het in een rap tempo gegaan, gelijk naar binnen, op een kamer plaats nemen op bed, werd gelijk aan alles aangesloten wat met je hart temaken heeft. heel me borst zat onder de plakkertjes voor de monitor (hart filmpje) bloed afname en infuus aanleg.
pijn bleef aan, kreeg een spray onder me tong, wat de bloedvaten vergroot voor je hart, hierna zakte de pijn.
werdt toen vervoerd voor long foto en scan.
daarna was het afwachten voor uitslag (14.00)
in die tussen tijd heeft me collega heel wat telefoontjes gedaan naar me werk..
omdat de uitslag van je bloed een dik 3 kwartier kan duren, werdt ik verhuisd naar de afdeling observatium f2 k25
ook hier werden de testen weer gedaan...
Daar lag ik dan... met me werkkleren nog aan en goed de schrik erin.
Dat ik zelf niet wist of wat ik nou percies had.. hartinfarkt gehad?
of was het toch iets anders... tis ondertussen al na 3 uur, en nog niemand gezien die me kon vertellen wat ik had...
tot dat de dokter en zuster kwamen.. en die zeiden ... u mag een nachtje blijven ter observatie..
in die tussen tijd had ik wat mensen gebeld en smsjes verstuurd,
en tja.. als je dit hoort ,dan schrik je toch wel.
(16.00) hmm ,nog steeds een beetje pijn weer,ook in me keel, droge mond... ff bellen voor zuster...en daar gaan we weer
bloed afname ,trombose prik,hartflimpje, bloeddruk,enz enz
en tot slot weer een spray onder me tong.. daar was ik wel ff blij mee,want dan zakt de pijn.
ondertussen was me collega ook weer terplekke, die me werktas had gebracht...ik zat ondertussen weer aan me gsm alles te regelen me het thuisfront,want tja die wisten ook nog niet alles..
heb nog ff met me collega gepraat, en heb hem verders bedankt voor de moeite deze dag, waarna hij naar huis is gegaan.
daar lag ik dan , alleen op een onbekende plek,en begon wel een beetje honger te krijgen het liep al tegen 17.00
hierna bleef alles rustig bij mij, zo af en toe wel iets maar had meer pijn aan me hand van de infuus dan aan me borst.
ik zelf was nu ook wat rustiger geworden van alles om me heen.
lag op bed wat tv te kijken tot de klok van 22.00 en ben toen gaan slapen, in zover het kon, met al die snoertjes aan me lichaam..
volgende dag was het al zo, had goed geslapen ,maar werd wakker met veel pijn in me rug, tja het bed was te klein voor mij...(05.34)
kort hierna kwam de zuster al voor bloedafname en trombose prik .
en verders nog steeds geen uitslag van die dag ervoor, wat natuurlijk wel op je zenuwen gaat werken....
na dat de uren verder gingen ,was het een komen en gaan van zuster's en broeders... maar nog steeds geen dokter te bekennen.
10.00 ja de tijd was daar , moest een fiets test gaan doen, met weerstand op bouw.. om te kijken of me hart weer die pijn kan veroorzaken waar ik zo'n last van heb gehad..
dus weer aan alles en nog wat aangesloten te zijn, begon ik aan me fietstocht. om 11.00 was ik nog geen mm verder gekomen; op die hometrainer pfff viel dit ff tegen , als je nooit op een fiets zit...
60 tot 65 tpm aanhouden met een weerstand van 160, kreeg ik spierpijn, die berg was me toch te steil...
terug dan maar weer naar me kamer, waar de volgende zuster te wachten stond. bloedafname en medicijn, weer vervolgd door zuster met het middageten.
Rond de klok van 14.00 zag ik de dokter lopen, dus belde gelijk de zuster/broeder , of er al iets bekend was van de uitslag...?
dit heeft geduurt tot 16.00 , want eerst was het nog een medicijn en prikje... alvoor de dokter me sprak.
Nu met al, hebben ze verders niks kunnen vinden wat die pijn geweest is.maar zei de dokter , tis goed dat u na dit wel zo snel bent gekomen..want je weet het nooit ...
heb nu medicijnen meegekregen voor me maagzuur wat te onderdrukken, want dat hadden ze wel ontdekt.
toen mocht alles van me lichaam af, eindelijk...
heb toen naar huis gebeld om me op te laten halen..
Gelukkig is alles goed afgelopen ,het had erger kunnen zijn...
Groetjes Van...Subwoofer
was maar even,maar kreeg het wel wat benauwd.
en dat was dan al wat dagen zo,een klein steekje.
Tegen 10uur werdt het moeilijker,de pijn was heftiger,vroeg aan me collega om pijnstillers. maar om 12 uur had ik dit nog het bleef zeuren die pijn.
Ben ter plaatse naar huisdokter gegaan.( die had geen dienst) berkel-enschot : toen door gereden naar het zkh te tilburg . eerste hulp; me verhaal gedaan aan de balie over de klachten die ik had.(12.00)
Hierna is het in een rap tempo gegaan, gelijk naar binnen, op een kamer plaats nemen op bed, werd gelijk aan alles aangesloten wat met je hart temaken heeft. heel me borst zat onder de plakkertjes voor de monitor (hart filmpje) bloed afname en infuus aanleg.
pijn bleef aan, kreeg een spray onder me tong, wat de bloedvaten vergroot voor je hart, hierna zakte de pijn.
werdt toen vervoerd voor long foto en scan.
daarna was het afwachten voor uitslag (14.00)
in die tussen tijd heeft me collega heel wat telefoontjes gedaan naar me werk..
omdat de uitslag van je bloed een dik 3 kwartier kan duren, werdt ik verhuisd naar de afdeling observatium f2 k25
ook hier werden de testen weer gedaan...
Daar lag ik dan... met me werkkleren nog aan en goed de schrik erin.
Dat ik zelf niet wist of wat ik nou percies had.. hartinfarkt gehad?
of was het toch iets anders... tis ondertussen al na 3 uur, en nog niemand gezien die me kon vertellen wat ik had...
tot dat de dokter en zuster kwamen.. en die zeiden ... u mag een nachtje blijven ter observatie..
in die tussen tijd had ik wat mensen gebeld en smsjes verstuurd,
en tja.. als je dit hoort ,dan schrik je toch wel.
(16.00) hmm ,nog steeds een beetje pijn weer,ook in me keel, droge mond... ff bellen voor zuster...en daar gaan we weer
bloed afname ,trombose prik,hartflimpje, bloeddruk,enz enz
en tot slot weer een spray onder me tong.. daar was ik wel ff blij mee,want dan zakt de pijn.
ondertussen was me collega ook weer terplekke, die me werktas had gebracht...ik zat ondertussen weer aan me gsm alles te regelen me het thuisfront,want tja die wisten ook nog niet alles..
heb nog ff met me collega gepraat, en heb hem verders bedankt voor de moeite deze dag, waarna hij naar huis is gegaan.
daar lag ik dan , alleen op een onbekende plek,en begon wel een beetje honger te krijgen het liep al tegen 17.00
hierna bleef alles rustig bij mij, zo af en toe wel iets maar had meer pijn aan me hand van de infuus dan aan me borst.
ik zelf was nu ook wat rustiger geworden van alles om me heen.
lag op bed wat tv te kijken tot de klok van 22.00 en ben toen gaan slapen, in zover het kon, met al die snoertjes aan me lichaam..
volgende dag was het al zo, had goed geslapen ,maar werd wakker met veel pijn in me rug, tja het bed was te klein voor mij...(05.34)
kort hierna kwam de zuster al voor bloedafname en trombose prik .
en verders nog steeds geen uitslag van die dag ervoor, wat natuurlijk wel op je zenuwen gaat werken....
na dat de uren verder gingen ,was het een komen en gaan van zuster's en broeders... maar nog steeds geen dokter te bekennen.
10.00 ja de tijd was daar , moest een fiets test gaan doen, met weerstand op bouw.. om te kijken of me hart weer die pijn kan veroorzaken waar ik zo'n last van heb gehad..
dus weer aan alles en nog wat aangesloten te zijn, begon ik aan me fietstocht. om 11.00 was ik nog geen mm verder gekomen; op die hometrainer pfff viel dit ff tegen , als je nooit op een fiets zit...
60 tot 65 tpm aanhouden met een weerstand van 160, kreeg ik spierpijn, die berg was me toch te steil...
terug dan maar weer naar me kamer, waar de volgende zuster te wachten stond. bloedafname en medicijn, weer vervolgd door zuster met het middageten.
Rond de klok van 14.00 zag ik de dokter lopen, dus belde gelijk de zuster/broeder , of er al iets bekend was van de uitslag...?
dit heeft geduurt tot 16.00 , want eerst was het nog een medicijn en prikje... alvoor de dokter me sprak.
Nu met al, hebben ze verders niks kunnen vinden wat die pijn geweest is.maar zei de dokter , tis goed dat u na dit wel zo snel bent gekomen..want je weet het nooit ...
heb nu medicijnen meegekregen voor me maagzuur wat te onderdrukken, want dat hadden ze wel ontdekt.
toen mocht alles van me lichaam af, eindelijk...
heb toen naar huis gebeld om me op te laten halen..
Gelukkig is alles goed afgelopen ,het had erger kunnen zijn...
Groetjes Van...Subwoofer
pff sub dat is schrikken zeg . maar goed dat het zo is afgelopen . je kan met dat soort dingen niet voorzichtig genoeg zijn
