|
|
|
Gelukkig heb ik een paar heel goede vrienden waar ik altijd terecht kan en andersom natuurlijk ook. Vooral 1 vriendin, die ik al 18 jaar ken. Wij delen lief en leed, goede en slechte tijden en zo hoort het ook bij goede vriendschap. Deze koester ik dus ook.
Complimenten voor wat je allemaal post hier. Ik heb al heel veel gelezen en veel dingen vind ik erg treffend. Ga zo door.
Groeten Lionesss |
Anonymous Undefined 65739 berichten Ik ga zeker door met schrijven lionessss  Grtjes Buck |
Anonymous Undefined 65739 berichten Als dingen tegenzitten,
als je je niet goed voelt,
als je twijfel je verscheurt,
als zorgen je gedachten bepalen,
als pijn jouw deel is.
Bedenk dan dat alles een illusie is,
en tijdelijk, en dat je veel vermag
om het anders te maken of anders te beleven.
Al is het dan nog niet verdwenen,
als het maar niet meer de bepaler van je leven blijkt.
Zou 't de moeite waard niet zijn om het te proberen
alleen al daarvoor? Is dat geen aanwinst?
Gedachten zijn energie.
Elke gedachte beïnvloed jou,
je omgeving en zelfs de wereld.
Een groep met gelijkgestemden bij elkaar
vormen één gedeelde gedachte, een sfeer.
Nog meer gelijksoortige gedachten tezamen
en je kan spreken over mentaliteit, een instelling.
De gedachten van velen over langere tijd
kun je geest noemen. Of misschien wel God.
Met elkaar, 6 miljard, maken wij onze aarde
en geven er vorm aan,
net zo goed als dat we dat elk afzonderlijk voor onszelf doen.
Nou, dus ...
Dan moeten we dingen kunnen veranderen, toch?
Door positief te denken, te mediteren, bidden
of hoe je 't ook noemt.
Dus ... wat let ons?
Wachten we op bewijs?
En wat als dat bewijs wordt geleverd.
Wat nu, als het wél zo is?
Heb je dan geen enorme spijt dat je
niet eerder mooie dingen bent gaan denken?
Is het niet zo dat het niet uitmaakt of je er in gelooft,
maar dat het toch wel gebeurt?
Dus wat maakt het uit dan? |
Anonymous Undefined 65739 berichten Negatieve emoties zijn vaak littekens van verwondingen die nog niet helemaal zijn genezen. Telkens als je je gekwetst voelt, is dat een signaal dat er werk aan de winkel is. Als je het probleem niet bij de kern oplost, blijf je muurtjes optrekken om jezelf te beschermen.
Hetzelfde geldt voor ergenissen. Er zijn doorlopend zaken in het leven waaraan je je kunt ergeren. Je kan eerst proberen er iets aan te veranderen, maar als dat niet mogelijk is, moet je het loslaten.
Wat eventueel kan helpen is Instant Relief Techniek. Als je een bepaald gekwetst of geirriteerd gevoel in gedachten neemt kun je de dialoog met jezelf aan gaan. Hier is een oefening voor.
Stel jezelf de volgende vragen:
Herken en benoem wat je dwars zit. Geef het een cijfer van 0 tot 10. 10 is enorm, 0 is weg
Vraag:
Kan ik dit gevoel loslaten?
Antwoord:
(altijd) ja.
Vraag:
Wil ik dat gevoel loslaten?
Is het antwoord 'ja', ga dan door naar punt 5.
Is het antwoord 'nee', stel jezelf dan de vraag:
Wil ik vrij zijn of wil ik het vasthouden? Wat levert dat vasthouden op? Wanneer ga ik het gevoel loslaten? Later of nu? Is het antwoord 'nu', ga dan verder met punt 5.
Onderneem actie. Bedenk een symbool voor loslaten, zoals een raket die gelanceerd wordt, of een ballon die opstijgt en uit het zicht verdwijnt.
Adem diep in, maak een vuist en zeg: 'Nu!' Tegelijkertijd laat je de emotie los, samen met het beeld dat je bedacht hebt, en adem je bewust uit.
Probeer de emotie nogmaals op te roepen. Als die nog aanwezig is (misschien geef je hem nu een lager cijfer?) doe deze oefening dan opnieuw en opnieuw, tot het gevoel weg is en het cijfer nul.
Weet, dit valt niet mee! De oefening dwingt je namelijk echt om heel erg eerlijk te zijn tegenover jezelf. Als je dit echt traint zou het uiteindelijk mogelijk zijn om alle emoties en ergenissen meteen op te ruimen. |
Anonymous Undefined 65739 berichten Dit verhaal dat ik wilde schrijven ging wat met horten en stoten. Komt helemaal door het onderwerp: Mijzelf denken te moeten bewijzen met daarbij gevoelens van jaloers- en boosheid. Ik kon er maar mijn vinger niet op leggen. Juist omdat alles zo lekker ging. De stukjes die ik hier had geschreven, mensen die er enthousiast op reageerden en ik die dat heerlijk vond.
Maar wel..de stukjes kwamen bijna 'als vanzelf'. Ik hoefde er niet veel voor te doen...en dan kreeg ik al die leuke complimentjes! Dat kon toch niet??
Dus ja...mijn onbewuste ging drastisch op zoek naar allerlei redenen om mijzelf te laten zien dat het zo makkelijk echt niet kon, hoor! Ben je helemaal mal!
Want het "ik moet mijzelf bewijzen, dat ook ik goed genoeg ben", dat zinnetje, dat oude patroon, die schijnwaarheid..dat had in ene geen werk meer. Tja...oude patronen zonder werk...dat ging wringen. :-)
Onbewust ging ik mijzelf weer saboteren. Zinnen die niet lekker liepen, onderwerpen die ik veel zwaarder maakte dan nodig was etc.
Van daaruit ging ik mijzelf ook aan alle kanten vergelijken met anderen die schijnbaar zomaar van alles neer konden schrijven. Tja...circeltje weer rond.
Jaloersheid kwam er ook nog bij en dan natuurlijk ook boos op de ander, omdat het bij mij niet liep, zoals ik het graag wilde.
En dan komen we op Holly.
Holly heeft alles met dit hele patroon te maken. Boos- en jaloersheid, vergelijken met anderen, boos dat een ander wel iets heeft, kan doen, wat jezelf niet makkelijk af gaat. En dan natuurlijk het grootste mankement..het oordeel op dit alles.
Want al deze gevoelens...die mogen er volgens onze maatschappij niet echt zijn. Wie teveel boosheid laat zien...nou...das een kwaaie, blijf daar maar bij uit de buurt.
Of als kinderen jaloers op elkaar zijn, dan wordt dat al snel de kop in gedrukt, want die emoties die mogen er toch niet echt zijn. Past niet in het ideaalbeeld, dat wij mensen voor onszelf hebben opgelegd.
Dan kan het gebeuren dat je van alles gaat doen om jezelf en anderen te bewijzen, dat je wel goed genoeg bent wat vaak een totaal ander beeld kan gaan geven van wie je werkelijk bent. Dan zie je niet meer..dat je al helemaal goed bent, zoals je bent.
Door het verdringen van al deze emoties kan de keteldruk behoorlijk op gaan lopen. Als je bij jezelf merkt dat je vooral moeite hebt met gevoelens als boosheid en jaloersheid en geen goed zicht krijgt op hoe dit in jezelf werkt, dan kan Holly van de bachremedies je daar goed bij helpen.
Beide emoties (en elke andere emotie) zijn niets meer dan het zijn...emoties. Een emoties is er enkel om je te laten zien waar je tegen aan loopt.
Een emotie is de golf in het water en het water heeft weer een eigen ritme van eb en vloed. Alles wat bij ons hoort, alles is in het water weerspiegeld. Alles mag er zijn zoals het is.
Dus jaloers? Okee, dat hoort ook bij mij. Wat wil mij dit zeggen? Oh...ik ben onzeker over mijzelf (bijvoorbeeld) of ik denk dat ik niet zo goed ben als die ander.
Iemand zei eens tegen mij:
"Je hoeft jezelf niet te bewijzen, omdat je al een geweldig iemand bent". Die zin is mij altijd bijgebleven en komt mij dan ook weer goed van pas in dit soort situaties.
Heb een hele fijne dag
Bucketlake1968
En vergeet niet...je mag er helemaal zijn zoals je bent...dus óók je oude patronen mogen er zijn. Je hoeft niet in ene alles anders te kunnen doen..het is een proces. Elk inzicht geeft weer een nieuwe kans om te kiezen wat je nu wilt, wie je NU wilt zijn. |
|
Anonymous Undefined 65739 berichten Alles wat je vanaf hier lezen kunt, heb ik echter in de 1e plaats geschreven als een les voor mijzelf. Gewoon om te onthouden en te analyseren wie ik ben en om er iets mee te gaan doen. Het zijn mijn steunpunten waarop ik kan terugvallen zodra ik teveel uit mijn kracht wordt getrokken door andermans overtuigingen in en over het leven. Ik lees het vaak terug om het Oh -ja effect te voelen. Ter herinnering, want weten en doen zijn twee aparte dingen. En het valt nu eenmaal tegen om mede - denkers te vinden in mijn directe omgeving die kunnen voelen wat ik nu echt bedoel en wat er in mij leeft.
Het is niet de bedoeling om jou dwingend te overtuigen van mijn gedachten. Toch is het ook voor jou mogelijk om jouw eigen waarheid te gaan ontdekken. Ook jij kunt "jezelf" heel anders gaan leren kennen zoals mij is overkomen. Op een diepere wijze dan de oppervlakkige en afgestompte manier die je nu als gewoon beschouwt. Er is echter geen weg meer terug, want het gaat gewoon kriebelen naar meer. Op een dag zit je dan volop in je eigen proces. Ik weet het zelfs zeker, want het is je lot om je te ontwikkelen. Je bent hier niet toevallig en zeker niet voor niets.
Ik spring in dit leven heen en weer tussen hemel en hel, van licht naar donker en onder invloed van liefde of angst. Ik ben hier net als jij, om zoveel mogelijk ervaringen op te doen vanuit de hardste leerschool die wij allemaal kennen genaamd "leven". In deze gekke leerschool krijg je namelijk eerst je testen maar kan je erna pas je lessen leren. Dit komt omdat ons leventje namelijk alleen achteraf pas echt begrepen kan gaan worden. Maar het moet eerst wel van te voren worden beleefd en meestal begrijp je iets niet echt op datzelfde moment. Je weet dus nog niet echt of je het nu wel of niet goed doet.
Gelukkig kan ik van jou leren zoals iedereen dat van elkaar kan. De benodigde informatie voor mij, komt ook het meest via andere personen bij mij terecht en dan vaak ook nog eens precies op het juiste moment. Dit gebeurt soms gewoon met woorden, door gedane daden, bij het lezen van een boek, of ik hoor het misschien wel via het nieuwsbericht. Het gaat dan vaak om een onderzoek naar iets, of het betreft een standpunt of een levensvisie. Deze info komt vaak "heel toevallig" op tijd om mijn inzichten op juist dat ene vlak te vergroten of te verduidelijken. Het zijn toevalligheden waar je je op in kunt stellen. Het is het synchroon lopen met je echte Ik. Het gebeurd mij, het gebeurd jou want het gebeurd namelijk iedereen en dat elke keer weer opnieuw.
Op mijn pad ontmoet ik uiteraard ook veel sceptische personen. Die vinden de mystieke zaken vaak erg wazig en zweverig. Want het vormt namelijk een bedreiging voor hun eigen gezond verstand en hun eigen levensovertuigingen in wat nu wel of niet waar is. De ene persoon houdt nu eenmaal van puur wetenschappelijk onderbouwd materialisme en wil duidelijke feiten zien dus. Zonder dat neemt men niets aan. En een ander persoon heeft of wil helemaal geen onderzoek hierin doen, wil er niets van weten en houdt zich dus afzijdig.
Het zijn mensen die tevreden zijn met hun ego-illusie, en dat is oke. Zelf beleef ik wat dat betreft beide kanten en volg datgene wat mij op dat huidige moment raakt. Zij (de sceptici) nemen vaak een standpunt in waar zij zich dan het meest veilig bij voelen. Want het leven bij je volledige bewustzijn overzien is vaak te onheilspellend en te bedreigend, je weet wel, met aan het eind ook nog eens de dood die op je loert. Daar kan je toch beter niet aan denken, vindt men dan. Geldt niet voor mij, want Ik ben zo nieuwsgierig als een jonge hond.
Goed, wij zijn nu eenmaal mens en daardoor geneigd tot het hebben van angst en onzekerheid. Dit komt voornamelijk door de afscheiding van onze eigen innerlijk. Wij mensen leven grotendeels gescheiden van onze eigen kracht en waarheid en het is één van de redenen waarom wij materialistisch leven en aan veel dingen gaan hechten om maar niet over de raadselen en vraagstukken betreffende ons bestaan na te hoeven denken. Materie brengt onze blik naar buiten. Het laat je vergeten dat er binnen in je iets veel belangrijker schuilt.
Ons Leven is een reis vol keuzes waarmee je alle kanten uit kunt. Je ervaringen zijn dan hetgeen wat vervolgens over blijft van alle pijn en teleurstellingen die je tijdens deze best wel barre levenstocht ontmoet. Ik ben hier mijzelf heel bewust van en bezig om alles wat in mij verscholen zit te openbaren, zeg maar aan het licht bloot te stellen. Ik stap zoveel mogelijk het donkere gedeelte van mijzelf in en uit totdat uiteindelijk alles van mijzelf lichter aanvoelt. Best moeilijk al zeg ik het zelf. Het vraagt doorzettingsvermogen om het "onbekende" tegemoet te treden en soms zelfs om enkele schepen achter je te verbranden.
Je voelt het verschil al, zodra je alleen maar aan donker of licht denkt. Licht is aantrekkelijk toch? Evengoed dragen wij mensen een hoop shit in ons mee. En er lijkt soms geen einde aan te komen. Veel van wat je doet lijkt dan voor niets te zijn, en voelt soms erg ondraaglijk. Toch zie ik een vooruitgang in mijzelf. Ik ervaar gevoelens en inzichten die mij op weg houden om mijn taak en richting te kunnen blijven volgen. Ik zie de veranderingen om mij heen, en weet inmiddels dat het niet zo moeilijk is als wat ik eerder had gevreesd.
Op dit moment, in dit leven, leer ik mijzelf elke keer weer iets zuiverder af te stemmen op de mystieke krachten van uit onze Kosmos die daar perfect en onafgebroken aanwezig bestaan. Deze staan gewoon ter beschikking voor iedereen. Ja, dus ook voor jou! Iedereen kan deze, soms zeer goed verstopte zintuigen in zichzelf leren vinden en deze dan activeren. Iedereen kan leren deze zo zuiver af te stemmen dat hij of zij zelf ook een "Kosmisch zendertje" wordt. Een feit is echter dat het merendeel van de mensen achter muurtjes schuilen in plaats van zichzelf te openen. En mede daardoor begrijpen de mensen elkaar en zeker ook zichzelf niet (meer). Alle problemen, oorlogen en wantoestanden zijn ook op dit onderlinge en innerlijke onbegrip terug te voeren. Want wat iemand nu precies bezielt is niet echt duidelijk uit te drukken. Vaak snappen wij niet eens wat een ander bedoeld. Woorden schieten dan gewoon te kort, doordat iedereen die zelfde woorden wel kent, maar geheel op zijn eigen manier interpreteert.
Daarom projecteren wij onze eigen toestanden vaak op een ander persoon. Als ik over pijn praat kan jij dat alleen maar begrijpen vanuit je eigen ervaringen. En wat voor de één heel belangrijk is, is voor de ander misschien heel onnozel. Daarmee ontstaat ook het oordelen wat wij allemaal doen. Wij meten ons zelf constant via de ander in waarde en begrip. Maar wij kunnen elkaar niet begrijpen, omdat wij ons zelf niet begrijpen. Wij kunnen elkaar niet begrijpen, omdat wij nog steeds "slapen."
Zo hebben wij angst om te sterven en angst om echt te leven. Tussen dit alles beweegt zich ons dagelijks bestaan, hetgeen jij en ik ons leven noemen. Het innerlijke van de mens komt er in dat dagelijkse leven maar nauwelijks aan te pas. En wanneer je die laag beton om je heen eindelijk eens wilt gaan neutraliseren ontdek je vervolgens dat die laag niet alleen dik is maar ook nog eens erg slim. Ik weet er alles van. Denk ik iets bereikt te hebben, blijken er weer nieuwe haken en ogen aan te zitten. Zijn er toch nog een aantal onderliggende gedachten die mij van een zuiver gevoel weerhouden. Dit heeft meestal met verborgen angsten te maken.
In het Leven gaat het er gewoon om dat iedereen zijn (of haar) 'Hogere Zelf' her-ontdekt en dan vandaar uit ook gaat leven. Zodra je dat doet is die onzekere zoektocht naar innerlijke rust en vrede die alle mensen voortjaagt al praktisch voorbij. Dat is iets wat jij ook alleen maar voor jezelf kunt doen. Geen pappie of mammie en ook geen beste vriend(in) die je kunnen aanwijzen waar het zit. Je kunt het namelijk alleen voelen, ook wel "intern weten" genaamd. Er bestaan wel goede workshops of cursussen om je een beetje op weg te kunnen helpen, maar iets ervaren doe jij alleen.
Daarom moet je niet over "ik wil veranderen" praten maar echt zelf gaan veranderen. Niet gaan bestuderen hoe anderen nu zo'n spirituele tocht maken, maar gewoon van je krent af komen en echt zelf op "reis" gaan. Je eigen hulpbronnen vinden, om de uitdagingen die voor je in petto liggen het hoofd te kunnen bieden. En het leven zelf is die weg. En je begint met jezelf te leren kennen, een diepgaand onderzoek van wie jij nu bent.
Alle spirituele methoden die je heden ten dage kunt ontdekken, dienen slechts om je "wakker" te maken, want de meeste personen zijn niet veel verschillend van een schijndode. Vastgeroest in hun oude gewoontes en beslommeringen, constant zoekend naar bevrediging. Het grote geheim is echter om gewoon te onthouden dat je al perfect bent! Iedereen is uniek, want niemand denkt, speelt, beweegt of ziet er uit zoals jij. Ook al ben je een 1-eiige tweeling, het is toch nooit hetzelfde want het behelst gewoon 2 zielen. Je bent ook altijd al perfect geweest.
De hedendaagse Spiritualiteit is in feite een proces om voor jezelf dit zo opmerkelijke feit te kunnen her-ontdekken. Maar wat wij tegenwoordig echter doen, is ons proberen te klonen door middel van ideaalplaatjes. Wij willen graag op een ander lijken. Wij vragen ons af wie of wat er het meeste in de smaak valt en waarom? Dan willen wij ons ook zo rond gaan bewegen om ons daarmee wat meer optische zekerheid aan te schaffen. Of wij worden "volgers" van de meute om klakkeloos de meningen van anderen over te nemen als was het ons eigen. Dat is vaak nog de makkelijkste manier om jezelf tijdelijk gerust te kunnen stellen in je waarde. If you want to get nowhere? Just follow the crowd, niet waar?
We worden allemaal apart en alleen geboren en we zullen allemaal alleen weer sterven. Maar in de tussentijd dragen wij allemaal wel zelf de verantwoordelijkheid voor ons eigen leventje tussen deze 2 tijdstippen. En wat je in die tussentijd ook maar overkomt, het hoort bij je. Het is op 1 of andere manier aan je gekoppeld door de actie en reactie tussen jou en het Universum. Als mens ben je niet machtig genoeg om het web des levens te weven, je bent n |
Anonymous Undefined 65739 berichten wat een lang stuk bucket ,
moet bekennen ik heb begin zin gelezen en eind 2 regels 
|
Anonymous Undefined 65739 berichten hahahah koffie das een begin  -------------------------------------------------- ------
http://youtu.be/uFkivsEy3CI
Psychiaters zijn niets meer dan de drugsdealers van een industrie die miljarden verdient.
Nog even en niemand op deze planeet kan nog helder denken. De kansen zijn dat een fiks aantal mensen die deze video bekijkt psychotrope drugs gebruiken. Voor al die mensen, pak je leven terug en voor iedereen die daar nog niet aan toe is, zorg dat je informatie krijgt.
De Zombiestaat is dichterbij dan wij denken (voor hen die dat nog kunnen).
o voor koffie: is wel een lange video
|
Anonymous Undefined 65739 berichten Als je jezelf gefrustreerd of geërgerd voelt door een persoon of situatie, vergeet dan niet, dat je niet reageert op die persoon of situatie maar op je gevoelens. Het zijn jouw gevoelens en jouw gevoelens zijn niet de schuld van iemand anders. Geef niets en niemand de schuld van een situatie, zeker niet jezelf. Laat je boosheid en kwetsbaarheid vallen. Probeer ze te accepteren zoals ze zijn.
Je kunt niet in iemands hoofd kijken om te zien van wat of hoe. Hij of zij kan ook niet in jouw hoofd kijken. Voor jou bepalen hoe jij je voelt of doet. Je hebt nu eenmaal altijd mensen die voor anderen willen bepalen hoe te leven. Op alle mogelijke wijzen zich in bochten wringen om aardig gevonden te worden. Al druist het helemaal in tegen zich zelf. Vormen zich een mening over jou zonder werkelijk te weten wie je nu bent. Die in een gedichtenbundel andere dingen lezen dan jij bedoelde, denken dat het je leven is dat je daarin beschrijft. Het zoveel over anderen hebben dat ze niet hun eigen zorgen hoeven te zien.
Geef die mensen geen plaats in je hoofd, deze status verdienen zij niet. Mensen die jou keer op keer kwetsen, zijn jouw vriendschap niet waard. Ook jij bent een persoon om zuinig op te zijn. Frustraties, pijn en angst zijn een deel van je leven. Je kan proberen het hanteerbaar maken. Proberen het een plekje in je leven te geven.
Voorbeeld
Je pakt sommige gebeurtenissen niet van de plank zoals sommige mensen nog wel eens vertellen. Beweringen waar je niks mee kunt. Probeer van zulke mensen een beetje afstand te nemen. Ze vragen energie. Zijn vaak zelf heel onzeker en door hun grootspraak en populisme trachten ze dit te verbergen. Proberen jou een schuldgevoel aan te praten onderwijl zelf op mensen hun ziel trappend.Want jij hebt dan geen begrip voor hun situatie, beweren ze glashard.
Je hebt zelf de keuze om te gaan met deze zaken hoe jij wilt. Het is niet aan hen dit te bepalen. Je een schuldgevoel aan te praten of woorden in je mond te leggen die nooit gezegd zijn. Er zijn nu eenmaal mensen die lomp door je gevoelswereld lopen.
Beoordeel of veroordeel niemand, maar accepteer hem of haar.
Het verleden is herinnering, de toekomst is verwachting. Het heden is ons bewustzijn. Probeer het verleden niet het heden te laten bepalen, het heeft je veranderd.
Niet alleen de goede dingen gaan voorbij maar tijd geeft je ruimte om ook de nare dingen te verwerken, een plaatsje te geven. Morgen is morgen en gisteren was vandaag ...
Probeer te relativeren en laat humor in je leven toe. Durf te veranderen! Hoe meer je je minder plezierige eigenschappen onder ogen durft te zien, hoe gemakkelijker het is om met jezelf om te gaan. Lachen zomaar spontaan lucht zo op. Je voelt je als herboren.
Het is zo moeilijk om in deze maatschappij
jezelf te kunnen en mogen zijn.
Bemoei je méér met jezelf, dan met een ander. Jij bent de belangrijkste persoon in je leven. Jij bent belangrijk. Als je van jezelf kunt houden kun je delen en houden van. Leef het leven en dat is soms al moeilijk genoeg! |
Dit is een reactie over je stukje over psychiaters ik heb de video niet afgekeken maar wat dacht je van maatschappelijk werkers die je een bepaalde mening op willen dringen? Bijvoorbeeld ik heb niet echt een makkelijke jeugd gehad maar had het ook niet slecht. Wat zegt een maatschappelijk werkster tegen mij? Jij hebt een slechte jeugd gehad en ze werd boos toen ik daar tegenin ging. ik heb geen slechte jeugd gehad. Als reactie zei ze een moeilijke jeugd is hetzelfde als een slechte jeugd. daar ebn ik het dus echt niet mee eens. Ik ben na 3-4 gesprekken toen ook maar gestopt met bezoeken aan deze maatschappelijk werkster omdat ze daar steeds op terugkwam want ze wilde dat ik eerst inzag dat ik een slechte jeugd had gehad anders kon ze mij niet helpen met mijn problematiek. De problematiek die ik had had totaal niks te maken met mijn jeugd. deze gesrpekken had ik toen ik 44-45 jaar was.
gr. lionesss |
|
