wiseling van stemmingen

O zo vrolijk en gelukkig ben ik
Helemaal niemand kan me wat maken
Loop te zingen en te dansen
Nee, echt niemand kan me raken!

O zo verdrietig en ongelukkig ben ik
Ik loop de hele tijd te janken
Kan aan nix anders denken dan hoe rot ik me voel
Waar heb ik dat aan te danken?

Ik haat mijn wisselende stemmingen
Het gaat van het een op het andere moment kapot
Dan is de wereld eerst helemaal geweldig
En 3 minuten later is het alleen maar verrot

Het zou zo fijn zijn als het beide kanten op zou werken
Van geluk van verdriet maar ook van verdriet naar geluk
Maar dat gebeurt dus vrijwel nooit
Het maakt mijn dagen stuk

Iemand verteld me wat leuks
Ik zou heel erg blij voor diegene moeten zijn
Toch kan ik niet meer op brengen dan 'goh leuk'
Want ineens voel ik weer mijn eigen pijn

Dan is mijn bui meteen veranderd
En voel ik me meteen weer mislukt
Ik wil me er tegen verzetten
Maar het is het rotgevoel dat aan me rukt

Ik kan er niet meer tegen
En wil graag mijn eigen stemming bepalen
En ook een keer na wat moeilijker nieuws voor mij
Gewoon lekker rustig kunnen ademhalen


.

dankje daan!
die laaste zinnen heb je aleens gezecht op een gedicht van mij, en suusjuh heeft mij er ook al een tijdje trug aan gezecht eens wat op te zoeken over hooggevoelig, dat heb ik gedaan en daar herkende ik heel erg veel van bij mezelf...
zal ook eens kijken bij borederline, heb geen idee wat dat is!
ik sal je op de hoogte houden hoor!

dikke kusss kirsten!

dankje tulp voor je woorden, ja weetje van die stemmingswissleingen wordt je af en toe zo moe...
is echt heel verveelend ja maarja op de momenten dat je je dn goed voelt moet je ook wel gaan genieten en doen wat je wilt, daar leef ik dan op he!
zal er vast wel ooit eens wat beter mee om kunnen gaan... hoop ik...


kusss kirsten!

ik voel me raar
altijd voel ik me of,
heel erg vrolijk,
of heel rot,
bestaat die tussenweg dan niet?
ik zou die zo graag eens voelen,
want hier wordt je zo moe van...


liefs, kirsten!