Citeren14.11.20080 likes
Bij deze heb ik besloten dat ik de verantwoordelijkheden van een 6 jarige terug wil.
Ik dien officieel mijn ontslag in als volwassene!
Want ik wil zo graag weer:
Naar MacDonalds gaan en denken dat het een vier-sterrenrestaurant is.
Als ik n tand afbreek m onder mijn kussen leggen en er geld voor terugvinden.
Met papieren bootjes over een regenplas varen en havens maken van stenen.
Geloven dat je beter M&M's kunt hebben dan geld, want die kan je opeten.
Geloven dat Sinterklaas en de Kerstman echt bestaan en dat je altijd kadootjes krijgt, ook al ben je stout.
Onder een grote boom liggen en naar de wolken kijken en limonade verkopen op een hete zomerdag.
Naar gekke mensen wijzen en er hardop om lachen met mijn vriendjes.
Geloven dat papa en mama ALLES weten en overal een oplossing voor hebben.
Terug naar de tijd toen je alleen nog maar de kleuren, rekentafels en kinderliedjes kende en dat was genoeg,
want je wist niet wat je niet wist en het kon je niet schelen ook.
Weten hoe je gelukkig moet zijn, zalig onwetend van alle dingen die je bezorgd kunnen maken of van je stuk kunnen brengen.
Geloven dat alles mogelijk is, onwetend over hoe ingewikkeld het leven is en weer gelukkig met de kleine dingen.
Geloven in de kracht van een glimlach, knuffels, een aardig woord, waarheid, eerlijkheid, vrede, dromen, verbeelding, de mensen en het maken van sneeuwpoppen.
Ik wil weer simpel kunnen leven.
Ik wil niet dat mijn leven bestaat uit computer crashes, bergen papierwerk, altijd maar weer de touwtjes aan elkaar moeten knopen, rekeningen, verzekeringen, roddel, ziekte en het verlies van geliefden.
.
Dus... hier is mijn pinpas, mijn creditcard en autosleutels en mijn cv.
Ik doe officieel afstand van mijn volwassenheid.
En als je er nog met me over wilt praten, dan moet je me eerst zien te pakken want................
"Tikkie, jij bent hem!"
Ik dien officieel mijn ontslag in als volwassene!
Want ik wil zo graag weer:
Naar MacDonalds gaan en denken dat het een vier-sterrenrestaurant is.
Als ik n tand afbreek m onder mijn kussen leggen en er geld voor terugvinden.
Met papieren bootjes over een regenplas varen en havens maken van stenen.
Geloven dat je beter M&M's kunt hebben dan geld, want die kan je opeten.
Geloven dat Sinterklaas en de Kerstman echt bestaan en dat je altijd kadootjes krijgt, ook al ben je stout.
Onder een grote boom liggen en naar de wolken kijken en limonade verkopen op een hete zomerdag.
Naar gekke mensen wijzen en er hardop om lachen met mijn vriendjes.
Geloven dat papa en mama ALLES weten en overal een oplossing voor hebben.
Terug naar de tijd toen je alleen nog maar de kleuren, rekentafels en kinderliedjes kende en dat was genoeg,
want je wist niet wat je niet wist en het kon je niet schelen ook.
Weten hoe je gelukkig moet zijn, zalig onwetend van alle dingen die je bezorgd kunnen maken of van je stuk kunnen brengen.
Geloven dat alles mogelijk is, onwetend over hoe ingewikkeld het leven is en weer gelukkig met de kleine dingen.
Geloven in de kracht van een glimlach, knuffels, een aardig woord, waarheid, eerlijkheid, vrede, dromen, verbeelding, de mensen en het maken van sneeuwpoppen.
Ik wil weer simpel kunnen leven.
Ik wil niet dat mijn leven bestaat uit computer crashes, bergen papierwerk, altijd maar weer de touwtjes aan elkaar moeten knopen, rekeningen, verzekeringen, roddel, ziekte en het verlies van geliefden.
.
Dus... hier is mijn pinpas, mijn creditcard en autosleutels en mijn cv.
Ik doe officieel afstand van mijn volwassenheid.
En als je er nog met me over wilt praten, dan moet je me eerst zien te pakken want................
"Tikkie, jij bent hem!"
mijn koffertje staat al klaar
