nachtmerrie

Elke nacht weer,
Diezelfde droom keer op keer
Die angst, het gaat maar door
Geen enkele nacht ben ik het voor
Ik denk dat dat niet kan
Ik ben alléén nog maar bang
Verstijfd van angst
Bevend als een rietje
Breng ik elke nacht door
Me voelend als een mietje

Ik schreeuw om hulp maar er komt geen geluid
Ik probeer het nog eens maar er komt niks uit
Mijn ogen vullen zich met tranen
Ik probeer me een weg te banen
Weg van alles, van mijn gevoel
Dat is mijn enige doel
Hij rent me achterna
Ik voel het ookal zie ik niets,
Eerst te voet, nu rijdend op een fiets
Steeds sneller
Hij haalt me in
Ik weet het nu zeker..
Hij krijgt weer zijn zin

Mijn Gevoel

Een levensverhaal
dat niemand verwachtte,
en toch spookt het elke seconde
door mijn gedachten
Alleen beelden in mijn hoofd,
ik draag ze altijd mee
Voor eeuwig verdoofd
Als de golven van de zee
ik sta er bij stil
Jij die me bedroog,
me beloog
Is het daarom zo kil?
Ik voel me raar.
Hoe komt het?
Is de waarheid waar?
Is het door jou,
dat ik het zonlicht niet meer zie?
Dat ik niemand nog vertrouw?
De zon tussen de wolken
een straal vreugde
heel af en toe,
maar heel dikwijls
een druppel regen,
een bliksemschicht
die mijn hart doorbreekt
Dan mag de zon schijnen
zoveel ze wil
Dit gevoel zal toch nooit verdwijnen
Telkens als ik er aan terugdenk
doet het pijn, heel veel zeer
Dan denk ik weer:
Wat ik hoor,
hoor jij niet
Wat ik zie,
zie jij niet
Wat ik voel
voel jij niet
Dit is leven met verdriet
Deze wereld is hard
Dit is het leven niet
Ook al is er die iemand
die naar me lacht
Dan schreeuwt het
binnenin:
Laat me alleen!
Ik wil naar buiten,
Weg van hier!
Laat me gewoonweg… !
Ik huil.
Als regendruppels,
kletterend op het raam
Als een treurwilg,
in de winter vallen zijn bladeren af
Net als de tranen
die rollen over mijn gezicht
Enkel haat,
alleen maar kwaad
Blaadjes vallen
bloesems bloeien
blaadjes vallen,
maar de boom blijft staan!