Citeren21.01.20130 likes
Ik ben sinds me 8e levensjaar verslingerd aan Amerikaans show worstelen.
Professioneel worstelen is in het algemeen een vorm van theater, met heel wat elementen van worstelen. Modern professioneel worstelen bevat meestal klappen en andere technieken, die zijn gemodelleerd naar verschillende vormen van wereldwijd worstelen en boksstijlen.
Modern professioneel worstelen is een performance art, waar de deelnemers een show met vermaak creëren door een vechtsportwedstrijd te simuleren. Het niveau van realisme kan variëren -- van het Amerikaanse World Wrestling Entertainment niveau tot de hoogst realistische Japanse shoot-stijl of de in Mexico dominante stijl die vooral theatraal is: Lucha Libre.
Professioneel worstelen is enorm populair in Amerika, Japan en Mexico. In Nederland bestaan er ook een aantal worstelorganisaties, zoals Pro Wrestling Holland (PWH) & Dutch Pro Wrestling (DPW).
Professioneel worstelen vindt zijn oorsprong in de tijd van de reizende kermisshows. De professionele vorm begon als een uiting voor sterke mannen, die Grieks-Romeinse worsteltechnieken combineerden met andere worstelvormen en acrobatische optredens en vormen van nationaal en regionaal worstelen en vecht sporten zoals Pehlwani, Judo enzovoorts. Hierbij verdienden ze geld voor uitbaters over de hele wereld. In de vroege jaren van de 20e eeuw was het "professionele worstelen" gewoon dat, een professionele wedstrijd van amateur-stijl worstelaars in een competitie vergelijkbaar met professioneel boksen. Toch verdwenen deze wedstrijden uit de sportwereld toen de televisie opkwam, vooral vanwege hun grote lengte en gebrek aan drama. Later werd bedacht dat de wedstrijden meer geld op konden brengen als ze qua lengte en drama van tevoren werden vastgesteld. Gedurende meer dan een eeuw claimden professionele worstelorganisatoren en -deelnemers dat de competitie echt was en bewaarden ze de geheimen van het strikt (wat bekend staat als kayfabe).
Professioneel worstelen is "gesimuleerd" in de betekenis dat de uitkomst van tevoren bepaald is en dat de effecten op de tegenstander overdreven worden. Sommigen behandelen het optreden als een vorm van entertainment of toneelspel en willen het woord "nep" niet gebruiken om het te beschrijven. Verschillende pro-wrestling moves veroorzaken werkelijk pijn en kunnen serieuze blessures veroorzaken als ze verkeerd uitgevoerd worden. Veel professionele worstelaars worden boos en vijandig als iemand ze kleineert door het worstelen nep te noemen. Soms bieden ze deze mensen een kans om in de ring te komen en te doen wat zij dagelijks doen om blessures te vermijden, zodat ze zelf kunnen zien hoe "nep" het werkelijk is.
De grote meerderheid van de matches heeft vooraf bepaalde resultaten en worden "worked" genoemd. De resultaten worden bepaald door "bookers" om de "heel heat" voor de slechteriken en de "(baby)face heat" voor de goede figuren te maximaliseren, vaak in de context van langdurige "feuds" of "verhaallijnen". Meestal bepalen de worstelaars van tevoren wat belangrijke "spots", waarin de sleutelmomenten in een wedstrijd duidelijk worden. Tijdens de match wordt de volgorde van de moves en overgangen geïmproviseerd door de deelnemer door "calling spots", het aan elkaar duidelijk maken wat ze gaan doen. De scheidsrechter is vaak betrokken bij de uitvoering van de match om onvoorziene omstandigheden in te plannen en daarmee te handelen.
De overgrote meerderheid van bloed-incidenten in worstelen zijn echt, en worden vaak veroorzaakt door het gebruik van een klein mesje om een kleine snee te maken, meestal op het voorhoofd dichtbij de haargrens. Dit staat bekend als "bladen". Vaak bladen de personen zichzelf terwijl ze het proces uit het zicht houden. Soms bladen hun tegenstander voor ze, soms omdat het de eerste keer is voor die persoon.
Bloeden staat bekend als "juicing". Wanneer een worstelaar onbedoeld bloedt, zoals na een per ongeluk gebroken neus, wordt gezegd dat "juicing hardway" genoemd. Wanneer een worstelaar een andere worstelaar expres harder slaat dan hij zou moeten doen, heet dit "stiff" (stijf) of " potato".
De organisaties die de optredens van het professionele worstelen organiseren en produceren staan bekend als worstel promoties. Momenteel is de enige grote overgebleven organisatie in Noord-Amerika de Verenigde Staten promotie van de WWE (en mogelijk TNA vanwege zijn recente toevoeging aan SpikeTV); en de Mexicaanse lucha libre promoties Consejo Mundial de Lucha Libre en Asistencia Asesoría y Administración. Van deze is de WWE verreweg de grootste en meest invloedrijke over de hele wereld. Terwijl deze organisaties het prominentst en populairst zijn, zijn er vele andere kleine, regionale promoties bekend als "indies", waarvan de meeste officiële delen van de National Wrestling Alliance (NWA) zijn. Andere grote onafhankelijke promoties zijn bijvoorbeeld WWA4, Ring of Honor, Pro Wrestling Guerrilla and Combat Zone Wrestling.
Professioneel worstelen is in het algemeen een vorm van theater, met heel wat elementen van worstelen. Modern professioneel worstelen bevat meestal klappen en andere technieken, die zijn gemodelleerd naar verschillende vormen van wereldwijd worstelen en boksstijlen.
Modern professioneel worstelen is een performance art, waar de deelnemers een show met vermaak creëren door een vechtsportwedstrijd te simuleren. Het niveau van realisme kan variëren -- van het Amerikaanse World Wrestling Entertainment niveau tot de hoogst realistische Japanse shoot-stijl of de in Mexico dominante stijl die vooral theatraal is: Lucha Libre.
Professioneel worstelen is enorm populair in Amerika, Japan en Mexico. In Nederland bestaan er ook een aantal worstelorganisaties, zoals Pro Wrestling Holland (PWH) & Dutch Pro Wrestling (DPW).
Professioneel worstelen vindt zijn oorsprong in de tijd van de reizende kermisshows. De professionele vorm begon als een uiting voor sterke mannen, die Grieks-Romeinse worsteltechnieken combineerden met andere worstelvormen en acrobatische optredens en vormen van nationaal en regionaal worstelen en vecht sporten zoals Pehlwani, Judo enzovoorts. Hierbij verdienden ze geld voor uitbaters over de hele wereld. In de vroege jaren van de 20e eeuw was het "professionele worstelen" gewoon dat, een professionele wedstrijd van amateur-stijl worstelaars in een competitie vergelijkbaar met professioneel boksen. Toch verdwenen deze wedstrijden uit de sportwereld toen de televisie opkwam, vooral vanwege hun grote lengte en gebrek aan drama. Later werd bedacht dat de wedstrijden meer geld op konden brengen als ze qua lengte en drama van tevoren werden vastgesteld. Gedurende meer dan een eeuw claimden professionele worstelorganisatoren en -deelnemers dat de competitie echt was en bewaarden ze de geheimen van het strikt (wat bekend staat als kayfabe).
Professioneel worstelen is "gesimuleerd" in de betekenis dat de uitkomst van tevoren bepaald is en dat de effecten op de tegenstander overdreven worden. Sommigen behandelen het optreden als een vorm van entertainment of toneelspel en willen het woord "nep" niet gebruiken om het te beschrijven. Verschillende pro-wrestling moves veroorzaken werkelijk pijn en kunnen serieuze blessures veroorzaken als ze verkeerd uitgevoerd worden. Veel professionele worstelaars worden boos en vijandig als iemand ze kleineert door het worstelen nep te noemen. Soms bieden ze deze mensen een kans om in de ring te komen en te doen wat zij dagelijks doen om blessures te vermijden, zodat ze zelf kunnen zien hoe "nep" het werkelijk is.
De grote meerderheid van de matches heeft vooraf bepaalde resultaten en worden "worked" genoemd. De resultaten worden bepaald door "bookers" om de "heel heat" voor de slechteriken en de "(baby)face heat" voor de goede figuren te maximaliseren, vaak in de context van langdurige "feuds" of "verhaallijnen". Meestal bepalen de worstelaars van tevoren wat belangrijke "spots", waarin de sleutelmomenten in een wedstrijd duidelijk worden. Tijdens de match wordt de volgorde van de moves en overgangen geïmproviseerd door de deelnemer door "calling spots", het aan elkaar duidelijk maken wat ze gaan doen. De scheidsrechter is vaak betrokken bij de uitvoering van de match om onvoorziene omstandigheden in te plannen en daarmee te handelen.
De overgrote meerderheid van bloed-incidenten in worstelen zijn echt, en worden vaak veroorzaakt door het gebruik van een klein mesje om een kleine snee te maken, meestal op het voorhoofd dichtbij de haargrens. Dit staat bekend als "bladen". Vaak bladen de personen zichzelf terwijl ze het proces uit het zicht houden. Soms bladen hun tegenstander voor ze, soms omdat het de eerste keer is voor die persoon.
Bloeden staat bekend als "juicing". Wanneer een worstelaar onbedoeld bloedt, zoals na een per ongeluk gebroken neus, wordt gezegd dat "juicing hardway" genoemd. Wanneer een worstelaar een andere worstelaar expres harder slaat dan hij zou moeten doen, heet dit "stiff" (stijf) of " potato".
De organisaties die de optredens van het professionele worstelen organiseren en produceren staan bekend als worstel promoties. Momenteel is de enige grote overgebleven organisatie in Noord-Amerika de Verenigde Staten promotie van de WWE (en mogelijk TNA vanwege zijn recente toevoeging aan SpikeTV); en de Mexicaanse lucha libre promoties Consejo Mundial de Lucha Libre en Asistencia Asesoría y Administración. Van deze is de WWE verreweg de grootste en meest invloedrijke over de hele wereld. Terwijl deze organisaties het prominentst en populairst zijn, zijn er vele andere kleine, regionale promoties bekend als "indies", waarvan de meeste officiële delen van de National Wrestling Alliance (NWA) zijn. Andere grote onafhankelijke promoties zijn bijvoorbeeld WWA4, Ring of Honor, Pro Wrestling Guerrilla and Combat Zone Wrestling.
