mijn opa is overleden (klik)

Afscheid nemen bestaat niet?
En waarom zie je hem dan nooit weer?
Dat lijkt me duidelijk afscheid.
Al heb ik dat afscheid niet kunnen nemen.
En dat vind ik vreselijk.
Het idee dat niemand je ooit meer ziet.
Loop de hele tijd zenuwachtig heen en weer.
Alsof ik wist wat er zou gaan gebeuren.
Het was voor hem de tijd.
De tijd om heen te gaan.
Een verschrikkelijke tijd. Zo onverwacht.
Maar je leefde ook al zo lang.
Zo lang gewoon griezelig dat maakte je bang.
81 jaren was jij nog bij ons.
Ik heb het niet allemaal meegemaakt.
De tijd van oorlog.
Of een tijd waar iedereen staakt.
Ik heb je ook nooit gevraagd, hoe het toen ging.
Had ik dat nou maar gedaan.

Jij geniet er van als ik voor je zing.
Maar het leek zo raar.
Zo raar, je was anders dan normaal.
Dat voelde ik en ik zag het.
Net of ik erbij was dat je weg ging.
Net te voelen dat je pijn had.

Kom ik later van een feest.
Word mij het slechte nieuws vertelt.
Je opa, hij is ziek, hij heeft kanker.
Dat was heel erg.
Ik durfde niets te zeggen.
Ik wilde huilen maar iets hielt mij tegen.
Ik was bang dat mensen dachten: ''wat een janker.''
Dus deed ik dat maar niet.
Daarom huilde ik niet.
Die goede oude herinneringen.
Ik zie jou daar nog steeds met mijn zus, langs de waterkant te vissen tussen het riet.

desiree

Gecondoleerd met opa Desiree.

Wonder

gecondoleerd met het verlies van je opa, Desiree.....

vrienden komen en gaan.....
soms doet dat pijn.....
maar wanneer je je oma en opa verliest.....
zal je nooit meer iemands kleindochter zijn.....

sterkte,
veel liefs en een knuffel,
langemark

Wat is een jaar vergeleken met de tijd die hij bij je was.
Voor het verwerken van de dood van iemand die je dierbaar was,is geen standaard tijd.

Je kan nog jaren verdrietig zijn en het kan morgen afgelopen zijn,maar alleen jij bepaalt dat.
Iemand is pas echt overleden,als je niet meer aan die persoon denkt.

gecondoleerd met je opa