kapot gemaakt

IK BEN ZO BANG...

Ik ben zo bang…..dat ik niet weet,
Ik ben zo bang…..dat ik vergeet,
Ik ben zo bang…..dat ik niet leer,
Ik ben zo bang, zo bang…ja!, iedere keer.

Ik ben zo bang voor eenzaamheid,
Ik ben zo bang dat ik weer lijd,
Ik ben zo bang omdat ik weet,
Dat ik mijn bang zijn nooit vergeet…..

Dat ik niet loskom van mijn angst,
Die kennis maakt mij nog het bangst,
In dat gevoel voel ik mij leeg en heel alleen,
En m’n wereld voelt zo koud als staal en hard als steen.

Kan ik het helpen dat ik het niet kan?,
Toe…help me, help me dan!
Laat me dan een keertje voelen,
Wat ze met “geluk” bedoelen.

Misschien helpt het, misschien ook niet,
Maar er is een kansje dat mijn hart dan ziet,
Dat ik dan niet bang meer hoef te zijn,
Geen angst voor angst, iets groter dan zo klein te zijn.

.