juist aan de andere kant

De dood is niets.
Alleen aan de andere kant.
Ik ben nog mezelf,
jij bent nog jezelf.
Wat we voor elkaar waren,
zijn we nu nog altijd.
Noem me,
zoals je me genoemd hebt.
Spreek tot me,
zoals voorheen.
Op dezelfde toon,
niet triestig,
maar gewoon.
Lach,
om onze herrinneringen.

Spreek mijn naam uit,
zoals altijd,
zonder te benadrukken,
zonder een zweem van droefheid.
Het leven is,
wat het altijd was,
de draad is niet gebroken?
Waarom zou ik weg zijn?
Omdat ik nie meer zichtbaar ben?

Neen,
ik ben niet ver.
Juist aan de andere kant.
Alles is goed.
Je zult mijn hart opnieuw ontdekken
en er liefde in vinden,
zuiderder dan ooit tevoren.
Droog je tranen.
Huil niet,
als je van me houdt.