gedachtekronkel

Ik stond aan de rand van een diep zwart gat.
Het was er al voor ik er erg in had.
Naast mij stond een man en duwde mij erin.
Doch daarin had ik niet veel zin.
Laat je maar vallen en zag dat hij niet loog.
ik spreidde mijn armen en ik vloog.
Het leven is mooi en vliegen een feest.
Want zonder gespreide armen was ik er niet meer geweest.


Copyright bij Joyke

mooi joyke dat klopt helemaal wat je hier neer zet.
heel mooi omschreven.

De zee.

 

Na een uurtje struinen vind ik een bank in de duinen.

Ik was toe aan rust en hoop dat de zee mijn gedachten in slaap sust.

Kijkend naar de golven, word ik door de rust bedolven.

Hier kan ik uren zitten, zonder dat iemand op me kan vitten.

Zoekend naar mijn ware ik met af en toe een snik.

Hij is mooi de zee en neemt me soms mee.

Waarheen, ja dat weet ik alleen.

Het blijft een apart gevoel. Welk? De zee weet wel wat ik bedoel