doei oma!!!

ja ik schrijf hier nu nog even voor de laatste keer wat!

gisteravond kon ik bij me oma gaan kijken in de kist, ik as er helemaal van overtuigt datik dat graag wou en ben duz ook gaan kijken, toen schrok ik best wel en drong het voor het eerst tot me door dat me oma dood was en moest ik eindelijk un keer huilen!
ik had nog nooit iemand dood gezien maar ze lag er mooi bij!

wel wou i khaar daarna gelijk niet emer zien, en vanogtend kon ik ook nog ff naar haar kijken als ik, en hoe seker ik gister wist dat ik er niet meer naar wou kijken, ging ik vandaag tog weer!
ik was er nu wel aangewend hoe ze eruit sag en vond het minder moeilijk!
daarna hebben ik me broer, ouders en opa samen de kist gesloten en vervolgens met de volgauto's naar een zal bij het begraafplaats!

daar was iedereen al, in totaal tog nog bijna 30 mensen, dat vond ik nog vrijveel aangesien wij een superkleine familie hebben en me opa en oma weinig kennisen hebben, de helft kende ik dan ook niet van hun!

daarna liepen we met sijn alle de zaal in er werd er muziek gedraaid, daarna sprakeen vrouw en toen me papa weer muziek en toen las ik me gedichtje voor( jah tog nog gelukt die te maken..) en daarna sei me broer nog wat en toen sloot die vrouw het weer af, weer musiek en mogt iedereen nog langs de kist lopen!

deed me tog wel heel veel meer dan ik had verwacht, vooral omdat ik de laatste dagen er niks bij had gevoelt, amar tot ik haar zag liggen toen besefde ik pas wat dood sijn is!

nou nu weer lekkr thuis!


kusss kirsten!

kirsten iedeer een doet het op ze eigen manier. soms meteen verdriet soms later. en niet iedereen brult hartverscheurend. doe het gewoon lekker op je eigen manier en tempo