Waarom voel ik me zo alleen ?

Het gaat MIJ altijd bijzonder aan het hart als ik merk hoe iemand zichzelf klein maakt of laat maken. Waardering voor jezelf, oog voor de eigen kracht en schoonheid, maakt dat je anders in de wereld komt te staan.
Je kunt meer jezelf zijn.
Je hebt meer te bieden.
Dit gun IK iedereen.
Ieder mens heeft aandacht en bevestiging nodig.
Voor zichzelf, voor zijn mogelijkheden en kwaliteiten.
De omgeving die deze aandacht en bevestiging moet geven is hiertoe vaak niet of maar gedeeltelijk in staat.
Om niet te zeer te lijden onder dit tekort leert iedereen zich, al vroeg, aan te passen aan de situatie.
Een deel van jezelf leg je zo terzijde.
In het dagelijks leven is vaak geen tijd voor het gemis.
Onderhuids blijft het echter wel aanwezig.
Het gemis bepaalt je in wie jij bent, voor jezelf, voor je omgeving.
Op stille momenten, in –dag- dromen zijn de contouren van het gemis en het verlangen terug te vinden.
Door aandacht te geven aan het weggestopte, ondergewaardeerde deel van je kun je oude wonden helen en oude pijn verzachten.
De energie, nodig om weg te stoppen, kun je nu ten bate van jezelf gebruiken.
Het is goed voor jezelf om beter in evenwicht te zijn, maar ook voor je omgeving.
Als je minder bezig bent met alles wat je niet kunt en durft, heb je meer ruimte en energie voor je omgeving, je partner, je kinderen, je vrienden en bekenden.
Werken aan jezelf maakt de wereld ruimer en lichter. Ik heb beter geleerd te vertrouwen op mijzelf, op mijn innerlijk kompas.
Vanuit deze rust en zekerheid ben ik in staat mij open te stellen voor een ander.