Citeren31.12.20070 likes
een van mijn eerdere gedichten...
waarheen ?
waar ga ik met mijzelf en mijn emoties nu heen
voel me in mijn gedachten zo verdomde alleen
daar ben je dan, je staat voor iedereen klaar
maar als je je zelf naar voelt is er niemand daar
vrienden, ze bieden zich echt gelukkig wel aan
maar ik kan daar met mijn gevoelens niet naar toe gaan
in mijn zoektocht naar mijn portie geluk
loop ik uiteindelijk toch steeds weer stuk
ik heb nog zoveel liefde in me je om te geven
maar uiteindelijk niemand om het mee te beleven
in een kamer vol mensen voelt niemand mijn pijn
raar om in gezelschap van dierbaren zo eenzaam te zijn
waar ben je, jij die met mij alles wil delen
jij die niet met mijn gevoelens en emoties wil spelen
besta je wel of moet ik het gewoon maar zo leren
dat ik niet meer in het gezelschap van jou kan verkeren
de liefde, jouw liefde waar ik zo naaar verlang
nooit meer liefde te voelen maakt me zo bang
maar ik sta toch steeds weer klaar met een luisterend oor
want uiteindelijk ben ik daar toch jouw vriend voor
als jij het nodig hebt ben ik het weer die zich aanbiedt
niemand kent uiteindelijk toch mijn stille verdriet.
ik omhul iedereen met mijn liefde, ben redder in nood
maar van binnen ga ik stilletjes heel langzaam dood
waar ben je nou ?
waarheen ?
waar ga ik met mijzelf en mijn emoties nu heen
voel me in mijn gedachten zo verdomde alleen
daar ben je dan, je staat voor iedereen klaar
maar als je je zelf naar voelt is er niemand daar
vrienden, ze bieden zich echt gelukkig wel aan
maar ik kan daar met mijn gevoelens niet naar toe gaan
in mijn zoektocht naar mijn portie geluk
loop ik uiteindelijk toch steeds weer stuk
ik heb nog zoveel liefde in me je om te geven
maar uiteindelijk niemand om het mee te beleven
in een kamer vol mensen voelt niemand mijn pijn
raar om in gezelschap van dierbaren zo eenzaam te zijn
waar ben je, jij die met mij alles wil delen
jij die niet met mijn gevoelens en emoties wil spelen
besta je wel of moet ik het gewoon maar zo leren
dat ik niet meer in het gezelschap van jou kan verkeren
de liefde, jouw liefde waar ik zo naaar verlang
nooit meer liefde te voelen maakt me zo bang
maar ik sta toch steeds weer klaar met een luisterend oor
want uiteindelijk ben ik daar toch jouw vriend voor
als jij het nodig hebt ben ik het weer die zich aanbiedt
niemand kent uiteindelijk toch mijn stille verdriet.
ik omhul iedereen met mijn liefde, ben redder in nood
maar van binnen ga ik stilletjes heel langzaam dood
waar ben je nou ?