Schrijven als een therapie...

Wat is het heerlijk om te schrijven,
gedachten op papier
die niemand af kan pakken
en, daarom zit ik hier.

Ik hoef niet naar maatschappelijk werk
of naar een therapeut.
Ik hoef niet naar een kille kerk.
Hier praat ik wel en spreek me uit.

Hier hoef je geen afspraak te maken.
hier loop je binnen, wanneer je wil.
hier zit geen psychiater voor je.
hier luisteren mensen heel erg stil...

Hier kan ik mezelf wezen
en hoef ik niet stil te zijn.
hier kan iedereen het lezen
al ben je groot of klein.

Groetjes van...Subwoofer

hee sub.... mooi vertaald in je gedicht

Ja zekers schrijf ik door , als er ook wat reactie`s op zijn..

ik vind het prachtig Sub !

zelf houd ik ook een dagboek bij, het gaat over mijn beleving. er staan dromen en gedichten in, standpunten en voornemens, persoonlijke gesprekken, ... het helpt me relativeren en vooruitkijken in 't leven, dat is ons allemaal gegeven. (ik voel een gedicht opkomen)

het is mijn eigen interpretatie,
over de wereld rondom mij,
de eenzaamheid verdwijnt,
ik ken alleen mezelf,
en de rest dat zijn wij.

zo wordt het voor me duidelijk,
hoe ik mezelf bekijk, hoe ik mezelf bezie,
wat ik van anderen denk,
dag vrienden van de poëzie.