Citeren10.11.20100 likes
Ieder mens groeit. Je bent zelfs geprogrammeerd om te groeien. Vanaf de conceptie ben je in ontwikkeling en groei je. Dat gaat je leven lang door. Daar hoef je niks voor te doen. Het gebeurt gewoon.
Je lichaam groeit, en zelfs als de groei eruit lijkt, verandert er van alles. Je wordt dikker, stijver, je groeit scheef, je slijt en krimpt. Je lichaam gaat naar je leven staan. Je oren, neus en kin groeien door tot op hoge leeftijd (kijk maar naar de oorlellen van bejaarden!), en je cellen blijven zich vernieuwen tot de dag dat je doodgaat.
Behalve fysieke groei, maakt ieder mens mentale en psychische groei mee. Je mentale vermogens worden groter (en later weer (ietsje) kleiner): je leert taal gebruiken, rekenen, de wereld ordenen volgens allerlei patronen en systemen. Je groeit psychisch door wat je meemaakt terwijl je ouder wordt – hoewel het voor iedereen verschilt welke lessen je voorgeschoteld krijgt en welk lessen je uit je leven trekt.
Je groeit als persoon: vanaf je kindertijd groei je langzaam uit tot een individuele persoonlijkheid. Je gaat steeds meer op jezelf lijken, al zijn er vele invloeden die ons van onszelf afhouden (opvoeding, etiquette, school) – maar daar komen we later achter! Want hoeveel van ons zijn niet na je 30e (rond je 40e, misschien pas 50e) op zoek naar zichzelf? En wie is dat eigenlijk: de ideale vorm van jezelf of die met alle nukken en vlekjes op de koop toe? Want als we willen veranderen, groeien, willen we vaak iets kwijt wat we rijk zijn.
Wat maakt groei eigenlijk persoonlijk?
Groei je in de mate waarin je jezelf bent?
Groei je in de manier waarop omgaat met jezelf en de dingen?
Groei je in je kwaliteiten en wellicht ook valkuilen?
Voor mij zit de grootste verandering in de beleving van de wereld, hoe ik naar mezelf kijk, naar mijn relaties, de wonderen van de natuur beleef. Want zoveel dingen blijf ik hetzelfde doen. Mijn kwaliteiten en valkuilen zijn niet wezenlijk veranderd. Wel de manier waarop ik ze bewust ben en kan inzetten. Ik leef daardoor bewuster en neem mijn beslissingen meer op gevoel. Doordat ik me bewuster ben van gevoelens en processen, ervaar ik meer keuzevrijheid.
Maar ontvouwt zich dit nu omdat ik ouder wordt, of omdat ik het pad ben ingeslagen van "persoonlijke groei"? Ben je rond je 40e niet gewoon oud en wijs genoeg om je eigen beslissingen te nemen, heb je voldoende zelfvertrouwen opgebouwd om voor je eigen keuzes te staan en ben je gewoon niet meer eager genoeg om andere dingen na te streven?
Persoonlijke groei is dan gewoon synoniem voor ouder worden. Dus laat al die dure cursussen maar zitten en laat het leven op je afkomen: het leert je genoeg.
Groei = verandering = het leven
Groei is verandering. Groei is het vinden van een nieuw evenwicht met jezelf en je omgeving. Ondergewaardeerde mogelijkheden en kwaliteiten komen beter aan bod. Beperkingen en onvermogens worden minder bepalend. Je leert meer jezelf te worden.
Groei kan het gevolg zijn van het werken aan problemen. Begrip en inzicht creëren ruimte en maken andere keuzes mogelijk. Groei kun je ook bewust zoeken. Vanuit de wens meer tot je recht te komen. Eigen talenten beter te herkennen en een plaats te geven in je leven. Of je met onderwerpen bezig te houden waar je in het dagelijks leven niet aan toe komt. Je zoekt naar verbreding en verdieping.
Uit evenwicht zijn betekent dat je jezelf uit het oog bent verloren. Soms tijdelijk, vaak langdurig. Het leven voltrekt zich, maar waar blijft jouw stem? Je komt meer en meer alleen te staan. Hoe dit te veranderen? Het simpele antwoord is: door goed voor jezelf te gaan zorgen. Helaas is dit niet altijd eenvoudig, anders deed je het al. Goed voor jezelf zorgen betekent in ieder geval: Allereerst jezelf serieus nemen met alles wat er in je leeft. Vaak is de buitenkant goed verzorgd. Je besteedt veel tijd en aandacht aan het voldoen aan de verwachtingen van je omgeving, je familie, je opleiding, je werk. Maar waar blijf je zelf? Met jouw wensen, verlangens, twijfels, je dromen en gedachten. Hoeveel tijd besteed jij aan je binnenwereld?
Gun jezelf om stil te staan bij wat er in je leeft.
Daarnaast betekent goed voor jezelf zorgen dat je dit niet alleen doet. Delen betekent niet langer alleen blijven met je problemen. Delen betekent onder woorden brengen waardoor je geraakt wordt Delen betekent erkennen van wat er in je leeft.
Krijg beter zicht op wat er bij jou meespeelt bij jouw omgang met problemen. Je bewust worden van onverwerkte zaken die vaak ver in je verleden liggen. Bewustwording geeft de mogelijkheid dit gemis, deze oude pijn, alsnog te verwerken. Door het verwerken ontstaat meer ruimte voor jezelf en je mogelijkheden. Je leert zo op je eigen kracht te vertrouwen.
Het diepgaand onderzoek naar jezelf en de eigen mogelijkheden is noodzakelijk om tot wezenlijke verandering te kunnen komen. Dit onderzoek is iets dat weinig mensen alleen kunnen. De meeste mensen hebben –voor een tijd – een ander nodig om samen mee op weg te gaan. Iemand die bereid en in staat is zich in jou te verdiepen. Iemand waar jij mee kunt en wilt delen. Iemand waar jij je veilig bij kunt voelen.
Je lichaam groeit, en zelfs als de groei eruit lijkt, verandert er van alles. Je wordt dikker, stijver, je groeit scheef, je slijt en krimpt. Je lichaam gaat naar je leven staan. Je oren, neus en kin groeien door tot op hoge leeftijd (kijk maar naar de oorlellen van bejaarden!), en je cellen blijven zich vernieuwen tot de dag dat je doodgaat.
Behalve fysieke groei, maakt ieder mens mentale en psychische groei mee. Je mentale vermogens worden groter (en later weer (ietsje) kleiner): je leert taal gebruiken, rekenen, de wereld ordenen volgens allerlei patronen en systemen. Je groeit psychisch door wat je meemaakt terwijl je ouder wordt – hoewel het voor iedereen verschilt welke lessen je voorgeschoteld krijgt en welk lessen je uit je leven trekt.
Je groeit als persoon: vanaf je kindertijd groei je langzaam uit tot een individuele persoonlijkheid. Je gaat steeds meer op jezelf lijken, al zijn er vele invloeden die ons van onszelf afhouden (opvoeding, etiquette, school) – maar daar komen we later achter! Want hoeveel van ons zijn niet na je 30e (rond je 40e, misschien pas 50e) op zoek naar zichzelf? En wie is dat eigenlijk: de ideale vorm van jezelf of die met alle nukken en vlekjes op de koop toe? Want als we willen veranderen, groeien, willen we vaak iets kwijt wat we rijk zijn.
Wat maakt groei eigenlijk persoonlijk?
Groei je in de mate waarin je jezelf bent?
Groei je in de manier waarop omgaat met jezelf en de dingen?
Groei je in je kwaliteiten en wellicht ook valkuilen?
Voor mij zit de grootste verandering in de beleving van de wereld, hoe ik naar mezelf kijk, naar mijn relaties, de wonderen van de natuur beleef. Want zoveel dingen blijf ik hetzelfde doen. Mijn kwaliteiten en valkuilen zijn niet wezenlijk veranderd. Wel de manier waarop ik ze bewust ben en kan inzetten. Ik leef daardoor bewuster en neem mijn beslissingen meer op gevoel. Doordat ik me bewuster ben van gevoelens en processen, ervaar ik meer keuzevrijheid.
Maar ontvouwt zich dit nu omdat ik ouder wordt, of omdat ik het pad ben ingeslagen van "persoonlijke groei"? Ben je rond je 40e niet gewoon oud en wijs genoeg om je eigen beslissingen te nemen, heb je voldoende zelfvertrouwen opgebouwd om voor je eigen keuzes te staan en ben je gewoon niet meer eager genoeg om andere dingen na te streven?
Persoonlijke groei is dan gewoon synoniem voor ouder worden. Dus laat al die dure cursussen maar zitten en laat het leven op je afkomen: het leert je genoeg.
Groei = verandering = het leven
Groei is verandering. Groei is het vinden van een nieuw evenwicht met jezelf en je omgeving. Ondergewaardeerde mogelijkheden en kwaliteiten komen beter aan bod. Beperkingen en onvermogens worden minder bepalend. Je leert meer jezelf te worden.
Groei kan het gevolg zijn van het werken aan problemen. Begrip en inzicht creëren ruimte en maken andere keuzes mogelijk. Groei kun je ook bewust zoeken. Vanuit de wens meer tot je recht te komen. Eigen talenten beter te herkennen en een plaats te geven in je leven. Of je met onderwerpen bezig te houden waar je in het dagelijks leven niet aan toe komt. Je zoekt naar verbreding en verdieping.
Uit evenwicht zijn betekent dat je jezelf uit het oog bent verloren. Soms tijdelijk, vaak langdurig. Het leven voltrekt zich, maar waar blijft jouw stem? Je komt meer en meer alleen te staan. Hoe dit te veranderen? Het simpele antwoord is: door goed voor jezelf te gaan zorgen. Helaas is dit niet altijd eenvoudig, anders deed je het al. Goed voor jezelf zorgen betekent in ieder geval: Allereerst jezelf serieus nemen met alles wat er in je leeft. Vaak is de buitenkant goed verzorgd. Je besteedt veel tijd en aandacht aan het voldoen aan de verwachtingen van je omgeving, je familie, je opleiding, je werk. Maar waar blijf je zelf? Met jouw wensen, verlangens, twijfels, je dromen en gedachten. Hoeveel tijd besteed jij aan je binnenwereld?
Gun jezelf om stil te staan bij wat er in je leeft.
Daarnaast betekent goed voor jezelf zorgen dat je dit niet alleen doet. Delen betekent niet langer alleen blijven met je problemen. Delen betekent onder woorden brengen waardoor je geraakt wordt Delen betekent erkennen van wat er in je leeft.
Krijg beter zicht op wat er bij jou meespeelt bij jouw omgang met problemen. Je bewust worden van onverwerkte zaken die vaak ver in je verleden liggen. Bewustwording geeft de mogelijkheid dit gemis, deze oude pijn, alsnog te verwerken. Door het verwerken ontstaat meer ruimte voor jezelf en je mogelijkheden. Je leert zo op je eigen kracht te vertrouwen.
Het diepgaand onderzoek naar jezelf en de eigen mogelijkheden is noodzakelijk om tot wezenlijke verandering te kunnen komen. Dit onderzoek is iets dat weinig mensen alleen kunnen. De meeste mensen hebben –voor een tijd – een ander nodig om samen mee op weg te gaan. Iemand die bereid en in staat is zich in jou te verdiepen. Iemand waar jij mee kunt en wilt delen. Iemand waar jij je veilig bij kunt voelen.
