Oma..

dit gedicht gaat over mijn oma die is overleden.. het is gebuerd in een les op school waar we naar de kerk gingen..

In de kerk
waar je lag opgeborgen
Ik je net steeds
Ik liep met een boog om die plek heen
Steeds zag ik alles voor me
't voelde alsof ik alles herleefde
Wist echt niet meer hoe ik moest denken
Wist effe niet meer wat ik deed
't enige wat ik kon
was huilen..
Ik miste je zo
Ik zag je gewoon weer liggen
zo mooii..
zo vredig..
Weet niet hoe het allemaal kwam
Het voelde alsof je bij me was
Me kwam beschermen
Me kwam vertellen dat je wel nog bestaat
Ik zal alle mensen zitten
In die banken achter elkaar
Bij iedereen tranen over de wangen
Allemaal de gedachten aan jou
Omdat ze niet wisten hoe erg ze jou zouden gaan missen
en niemand mag vergeten
dat ik van je hOu..
tOen liep ik naar buiten
ik keem nog 1x om
Ik wist dat je voor mij daar even was
Ik zag je daarna nog even zwaaien
en je zei dat je hoopte me snel weer te zien
Steeds die mooie lach op je gezicht
Ik kan je niet vergeten
Ik gaf je die laatste groet
Ik haalde diep adem
en liep weg
Alles wat er toen door me heen ging
want t gevoel van pech
Gevoel van je weer verliezen
Ookal ben ik jou niet kwijt
Ik gooide de deur open
Met die laatste blik achterom..
en alles was weG..

wow mooi hoor moet er van huile en veel sterkte met je oma!!
knuffel kirsten!!!

eey sgatjuh
echt supper mooi gedicht:$
als er wat is je kan me belle:$
hfvvj newly 4e2g ljenmg