Citeren27.07.20080 likes
Een van mijn favoriete gedichten, geschreven door W.B. Yeats:
An Irish Airman Foresees His Death
I know that I shall meet my fate
Somewhere among the clouds above;
Those that I fight I do not hate,
Those that I guard I do not love;
My country is Kiltartan Cross,
My countrymen Kiltartan's poor,
No likely end could bring them loss
Or leave them happier than before.
Nor law, nor duty bade me fight,
Nor public men, nor cheering crowds,
A lonely impulse of delight
Drove to this tumult in the clouds;
I balanced all, brought all to mind,
The years to come seemed waste of breath,
A waste of breath the years behind
In balance with this life, this death.
Vertaling:
Een Ierse oorlogsvlieger voorziet zijn dood
Ik weet dat tussen wolken wijd
Mijn levenslot al is beslecht;
Ik haat niet tegen wie ik strijd,
Ik houd niet van voor wie ik vecht.
Kiltartan Cross, dát heb ik lief,
Kiltartan's volk, in armoe één,
Geen enkele slag doet hen verdriet
Of maakt hen blijer dan voorheen.
Ik werd door wet noch plicht gestuurd,
Geen volk, geen staatsman die mij vroeg,
Een zucht naar eenzaam avontuur
Is wat mij in de wolken joeg.
Ik wikte, woog, wat rest er mij?
Vergeefse adem; het was ook
Vergeefse adem vóór die tijd:
Bij zo'n bestaan past deze dood.
De onderstreepte zinnen doen mij het meest. Those that I fight I do not hate, those that I guard I do not love.
Mijn nu 18-jarige zoon gaat volgend jaar naar Afghanistan, hij is dan 19. Degene waartegen hij moet vechten, hij haat ze niet. Degene die hij moet beschermen, hij houdt niet van ze.
Ik ben wel supertrots op hem. Hij heeft bewust voor het leger gekozen. En het heeft hem goed gedaan. Ik heb hem in twee jaar tijd van onzeker jongetje naar trotse, stoere en redelijk volwassen man zien opgroeien.
Vraag mij niet of ik het vervelend vind dat hij uitgezonden wordt. Het is niet leuk, maar het is zijn werk. Ik zal misschien in angst zitten, maar daar ga ik nu niet over nadenken. We zien wel hoe het gaat als de tijd daar is.
An Irish Airman Foresees His Death
I know that I shall meet my fate
Somewhere among the clouds above;
Those that I fight I do not hate,
Those that I guard I do not love;
My country is Kiltartan Cross,
My countrymen Kiltartan's poor,
No likely end could bring them loss
Or leave them happier than before.
Nor law, nor duty bade me fight,
Nor public men, nor cheering crowds,
A lonely impulse of delight
Drove to this tumult in the clouds;
I balanced all, brought all to mind,
The years to come seemed waste of breath,
A waste of breath the years behind
In balance with this life, this death.
Vertaling:
Een Ierse oorlogsvlieger voorziet zijn dood
Ik weet dat tussen wolken wijd
Mijn levenslot al is beslecht;
Ik haat niet tegen wie ik strijd,
Ik houd niet van voor wie ik vecht.
Kiltartan Cross, dát heb ik lief,
Kiltartan's volk, in armoe één,
Geen enkele slag doet hen verdriet
Of maakt hen blijer dan voorheen.
Ik werd door wet noch plicht gestuurd,
Geen volk, geen staatsman die mij vroeg,
Een zucht naar eenzaam avontuur
Is wat mij in de wolken joeg.
Ik wikte, woog, wat rest er mij?
Vergeefse adem; het was ook
Vergeefse adem vóór die tijd:
Bij zo'n bestaan past deze dood.
De onderstreepte zinnen doen mij het meest. Those that I fight I do not hate, those that I guard I do not love.
Mijn nu 18-jarige zoon gaat volgend jaar naar Afghanistan, hij is dan 19. Degene waartegen hij moet vechten, hij haat ze niet. Degene die hij moet beschermen, hij houdt niet van ze.
Ik ben wel supertrots op hem. Hij heeft bewust voor het leger gekozen. En het heeft hem goed gedaan. Ik heb hem in twee jaar tijd van onzeker jongetje naar trotse, stoere en redelijk volwassen man zien opgroeien.
Vraag mij niet of ik het vervelend vind dat hij uitgezonden wordt. Het is niet leuk, maar het is zijn werk. Ik zal misschien in angst zitten, maar daar ga ik nu niet over nadenken. We zien wel hoe het gaat als de tijd daar is.
