Buda en Mylan lol lol lol

Mijn schoonvader heeft uit Bali een Buda voor me meegenomen...
Zo'n lekkere (handgesneden ebbenhouten) dikkert met een lachend gezichtje...
Mylan had em nog niet gezien...want mama had em op het dressior gezet..
Mylan is de volgende morgen vroeg uit de veren en scharrelt wat door het huis..
Hmmmm denk ie wie zit er nu weer naar me te gluren, hij draait zich langzaam om en staat oog in oog met een klein dik mannetje dat op de kast zit..
Hij bekijkt em es goed...van alle kanten (op en afstandje) wordt de kersverse huisgenoot bekeken...wel een minuut of 5 staan ze naar elkaar met grote ogen aan te kijken...
Mylan moet glimlachen, das een rare kabouter!
Dan ineens steekt ie zijn handje in de lucht en roept keihard

Ja nou DOEI!
En loopt de kamer uit.
Als of ie een telepatisch gesprek had gehad met het beeldje lol

Mama lachte zich een ongeluk...en pakte de rare snuiter van de kast...Mylan mocht em even in zijn handjes houden en over zijn buikje aaien..Zijn oogjes straalden gewoon
OOOOO het is een stuk hout ja weet ik veel, Ik ben bijna 2 hoor hihihihi
Nou dan kan ik die rare pop ook wel houden, toch...
En hij pakte em stevig beet en wilde weg hollen
Heb en samen met hem maar terug gezet...
Af en toe spiekt ie er nog wel es naar
Wat een rare snuiter zit er toch op die kast!

Kuss Saffie