opvallend hoeveel mensen er bang zijn om dierbaren te verliezen. Ik heb een dochtertje van 7 die 2j geleden een open hart operatie heeft ondergaan (nu is alles dik in orde hoor!) maar het is echt onvoorstelbaar hoe alles op dat ogenblik zo onbelangrijk wordt... alles wat telt is je kind en de gedachte om het af te moeten geven aan mensen die het misschien niet terugbrengen... was heel erg zwaar. Ja, ik moet toegeven dat het overleven van je kinderen voor mij geen optie zou zijn.
Dit gezegd zijnde, het gaat nu heel goed met haar. Mijn hart heeft echter 6,5u lang in mijn keel geklopt... even lang als het hart van Liese niet heeft geklopt... de vraag is hoe een mens zich hier over zet. Het laat in elk geval sporen na en doet je nadenken over de dood.