Citeren16.06.20080 likes
Het wachten........
Het wachten duurt lang
voor die seconde van verandering,
voor dat moment dat het beter gaat.
Er is altijd een reden
het niet goed genoeg voelen
en dan het is moeilijk aan het eind van de dag.
Zo moe van het sterk zijn
en overall waar je bent of loopt
gaan de angsten met je mee
Het verdriet stijgt achter de ogen
een zwaar gevoel van leegte
als luchtledigheid omhuld in roest
Eenzaamheid als een duistere nacht
waarin achtervolgt door dromen
en wakker geschud door leegte
Onzekerheid als een schaduw
een donkere kant die meedeint
op de golven van elke dag
Strijd om troostende liefde
te geven en te krijgen
omwille van het omvangrijke heelal
Gevoelens die waarlijk zijn
voor alle emoties
een woord of zin te weinig
In zoete waarheid geloven
als een dronkenlap
in een fles vol genadigheid
Voor alles in de wereld
het maakt niet uit
alles ontsnapt een laatste keer
Een afleiding is nodig
een grote opluchting
herinneringen stormen door aderen
Laat het leeg zijn
en gewichtloos en misschien
wordt het rustig vannacht
Vechtend met en om gevoelens
worden een werkelijkheid
gevoelens die woorden missen
Vliegend weg van hier
uit dit moment van tweestrijd
naar de strijdloosheid die bevrijd
Uit een koude donkere diepte geklommen
door verlichtende gedachten
valt een stille mijmering
Het was een zware strijd
de diepte overwinnen
en de dagen te begroeten
Uitendelijk is daar de tijd
in de armen van een engel
vliegend weg van hier
en rust en troost vindend
Het wachten duurt lang
voor die seconde van verandering,
voor dat moment dat het beter gaat.
Er is altijd een reden
het niet goed genoeg voelen
en dan het is moeilijk aan het eind van de dag.
Zo moe van het sterk zijn
en overall waar je bent of loopt
gaan de angsten met je mee
Het verdriet stijgt achter de ogen
een zwaar gevoel van leegte
als luchtledigheid omhuld in roest
Eenzaamheid als een duistere nacht
waarin achtervolgt door dromen
en wakker geschud door leegte
Onzekerheid als een schaduw
een donkere kant die meedeint
op de golven van elke dag
Strijd om troostende liefde
te geven en te krijgen
omwille van het omvangrijke heelal
Gevoelens die waarlijk zijn
voor alle emoties
een woord of zin te weinig
In zoete waarheid geloven
als een dronkenlap
in een fles vol genadigheid
Voor alles in de wereld
het maakt niet uit
alles ontsnapt een laatste keer
Een afleiding is nodig
een grote opluchting
herinneringen stormen door aderen
Laat het leeg zijn
en gewichtloos en misschien
wordt het rustig vannacht
Vechtend met en om gevoelens
worden een werkelijkheid
gevoelens die woorden missen
Vliegend weg van hier
uit dit moment van tweestrijd
naar de strijdloosheid die bevrijd
Uit een koude donkere diepte geklommen
door verlichtende gedachten
valt een stille mijmering
Het was een zware strijd
de diepte overwinnen
en de dagen te begroeten
Uitendelijk is daar de tijd
in de armen van een engel
vliegend weg van hier
en rust en troost vindend