schrik van meself

Ze ligt op haar bed
en schrijft een gedicht..
haar gedachten en gevoelens
helemaal op de woorden gericht..

tranen stromen
over haar wangen
ze denkt aan gelukkig zijn.
vol van verlangen..

weer een tegenslag
weer angst en verdriet..
waarvoor moet het telkens zo gaan?
ze wil dit langer niet!

Ik wil haar helpen
en kijk haar aan..
maar ze ziet me niet
en mn helpende hand laat ze voorbij gaan

ik snap haar gevoelens
begrijp haar verdriet
ze weet het allemaal eventjes
niet..

opeens kijkt ze op..
ik voel een schrik..
het meisje dat me aankijkt..
dat meisje dat ben ik..!

.