romantisch gedicht van koffieplant

ben een man van 40 jaar ,
in de liefde ligt er voor my nog niks klaar
ik maak my nog geen zorgen ,
wie weet gebeurd het morgen
ik dacht laat via dit gedicht eens zien ,
dat ik romantisch ben en tel voor tien
springen nu de tranen in je ogen ,
meel dan vlug koffie dan kan deze ze drogen
zo dit was het dan wel weer ,
by veel animo tot volgende keer

charida thanks

koff een mooi gedicht
geef je een aplausje en een schouderklopje
je doet t beter dan ikke

ben een vrouw van honderd jaar
geen gebit en geen haar
rimpels langs mn ogen
dat is niet gelogen
al mn vet hangt
geen ene vent die daar naar verlangt
zet mij maar gewoon op zij
en loop mn huisje maar voorbij

ik ben een meid uit drenthe
houd niet van de winter geef mij maar de lente
de herfst hoeft ook niet komen
de mijn maar zomer om lekker van weg te dromen
kinderen die spelen in de tuin op t gras
drinken hun ranja uit een glas
nemen wat te eten erbij
de gezichtjes staan heel blij
dus doe mij maar zomer geen herfst
dan voel ik op mn best
ook geen winter maar de lentezon
dan voel ik me t beste met die zon
geen pijn en verdriet
dat staat me helemaal niet
dus dit is mn gedicht
nu sla ik mn schriftje dicht