machteloos en woede....

Machteloos en woede...

Mijn leven is een puinhoop,
ik weet niet meer wat ik denken moet...
Ik leef tussen angst en hoop
maar toch is er steeds die gloed.

Gevoelens kan je niet dwingen, gevoelens heb je niet in de hand,
al zou je willen, toch is het niet mogelijk...
Ik wil je weer voelen en zoenen,
ik wil voelen, je warme hand...

Maar ik voel me zoo verward
had dit nooit gedacht en verwacht...
Ik wil mijn leven met je delen,
maar ben ik echt DIE ene??

Machteloos en vol woede
dat is wat ik voel, misschien weet jij niet
wat ik ermee bedoel...

Ik ben nog slechts een schim van mezelf, al had
ik dat zelf wel verwacht...Je liefde was plots niet meer alleen
voor mij...Het was zij, zij kwam erbij....
Dit had ik nooit gedacht.

Mijn hart krimpt samen, alleen nog maar als ik denk :
ik ben je kwijt...
Voel je dan geen spijt? Spijt om datgene, dat niet had
mogen gebeuren...

Machteloos en vol woede
dat is wat ik voel, ik wil niet meer denken en ik
wil niet meer zijn...
Ik ben zo moe ..laat me maar gaan...


Ik blijf altijd van je houden...jij ook van mij ?? ....

mama xxxxxxxxx