jan smit-omdat wat ik droom niet mag

Ik rij naar huis
kom net bij je vandaan
over m'n wangen glijd langzaam een traan
m'n hart is gebroken
de wereld te klein
wil alleen dicht bij je zijn

wie houd ons tegen
we doen niemand kwaad
wie stopt de regen
die jij achterlaat
glazige ogen
ik kan haast niet meer
maar leg me er niet bij neer

ik ben vanacht
in m'n tranen verdronken
er was niemand die dat zag
ik ben nog nooit
zo diep gezonken
omdat wat ik wat ik droom, niet mag