in de knoop met mezelf

Ik kom er niet meer uit,
wat ik voel.
Ik weet het niet meer.
Ik moet al heel lang huilen,
maar telkens al het komen wil,
dan dring ik het terug,
dan denk ik vanavond mag het, nu nog even niet.

Ik wil weken overslaan,
bij de week komen dat ik me weer beter voel.
Ik wil zoveel niet,
en zoveel wel.
Wat moet ik doen.
Zelf vind ik eerst maar eens beter worden,
maar vind mijn lichaam dat ook.

Er zitten zoveel gevoelens in mij,
de één in verdriet de ander blij.
De één is rustig de ander druk,
de één is slap de ander sterk.
De één is energiek de ander moe,
maar wat doet dat er nu nog toe.
Welk van deze gevoelens moet ik volgen,
ik weet het niet meer.

Alles wat is voel is zo dubbel,
ik heb nergen meer zin in,
zelfs niet in jarig zijn.
En dan nog het gezeur van iedereen,
zou je niet dit... sou je niet dat.
Daar zit ik nou echt op te wachten,
als ik het zelf nog niet eens weet.

Het enige wat ik wil is:
beter worden, weer toppie zijn.
Het komt vast allemaal wel weer goed,
alleen de vraag is:'wanneer'


.