gewoon alleen zijn

Kijkend naar de lucht
Kijkend naar de zee
Een hele diepe zucht
Die blaast de wind mee

Starend over het water
Starend met de wind in mijn gezicht
Het huilen komt later
Eerst doe ik m'n ogen dicht

Gesloten in mijn eigen armen
Gesloten hier diep van binnen
Probeer ik mijn hart te verwarmen
Maar ik weet niet hoe ik moet beginnen

Stiekem rolt er dan toch een traan
Stiekem hier over mijn wang
Ik laat het maar gaan
Maar toch ben ik bang

Denkend aan wat er is gezegd
Denkend aan al die dingen
Mijn gevoel heeft zich erbij neergelegd
Maar al die gedachtes blijven me omringen

Huilend kijk ik naar boven
Huilend zit ik in het zand
Ik probeer in mezelf te geloven
Ik bedek mijn gezicht met m'n hand

Waarom zou ik nog opstaan
Waarom kan ik niet zo blijven
Ik wil hier vandaan
Daar op zee wil ik drijven

Kijkend naar de lucht
Kijkend naar de zee
Een hele diepe zucht
Die blaast de wind mee




.

wat kan jij toch mooie gedichten schrijven kirsten.


Groetjes,
Anita

je kan idd hele mooie gedichten schrijven heel aventoe schrijf ik ze ook maar niet vaak

soms ben ik even gebroken
en alleen zijn is het enigste wat ik dan wil
ik kan dan niet praten
hoe graag ik het ook wil
ik zit dan ergens mee
en kan het met niemand delen
ik heb dan geen tranen
want nee zelfs die komen niet
ik ben gewoon alleen
alleen inmezelf gekeerd
verweg van alles om me heen
en laat me dan ook
laat me maar alleen!


kuss kirsten!

dankjewel
knuffie trug!

kus kirsten!