geloof en accepteren

mama ik weet hoe jij erover denkt,
en daar ben ik blij mee,
jij reageert positief dat weet ik,
maar papa jij vind het niet leuk,
ik weet dat jij het moeilijk,
of mischien wel niet,
zult accepteren,
maar denk dan eens aan mij papa,
hoe ik me erbij voel...
denk eens eraan dat ik er niks aan kan doen,
of is dat voor jouw geloof verboden?
en bestaat dat in jouw ogen niet?
stel ik me daarbij aan???
ik weet dat dan niet,
want ik ken jou geloof niet...
maar als ik het zou zeggen he,
hoe reageer jij dan?


.