een nieuwe dag

ik zie de zon onder gaan
haar laatste stralen
lijken een laatste adem
de aarde verdwijnt
onder een rode deken

de toppen van de bomen
worden overgoten
met gouden stralen
ineen gebonden
tot een bundel licht


het lijkt of het groen
steeds feller wordt
na mate de zon
aan de horizon verdwijnt


het lijkt of ze
de aarde kust
en de maan
warm binnen haalt


langzaam wordt het donker
de sterren verschijnen
nog even dan zullen schitteren
en de donkere nacht verlichten



kuss kirsten!