droompje...

Ik zag eens een engel, zo hoog in de lucht. Ze zakte steeds lager en probeerde weer omhoog te reiken,,maar alles wat er gebeurde was dat ze steeds meer daalde. steeds lager en lager en lager. Tot zij landde op aarde. Verdrietig, met traantjes in haar ogen, keek ze me aan..en ze zei geen woord..tja, wat moet ik nou, dacht ik..en ik keek verdrietig, ook met traantjes in mijn ogen, terug. Het engeltje hief haar hoofd op en zei, waarom kijkt u zo bedroefd? omdat ik tranen in de ogen van een engel zie, antwoordde ik, en dat hoort niet. maar, zei de engel, mijn vleugels doen het niet meer, ik ben te oud geworden..en ze leunde zachtjes met haar hoofd tegen mijn been..zo triest als het was, vielen een aantal tranen van me op haar hoofdje. Plots zag je de vleugels van de engel lichtgeel verkleuren, en de tranen in haar ogen verdwenen. Danku, zei ze, u begrijpt het! En weg vloog ze, ver weg, verdwenen tussen de wolken..


kusss kirsten