dag dood ....

dag dood, ben je daar weer
ik ontmoet je de laatste tijd meer en meer

kan niet echt bang meer voor je zijn
ik kan het al een beetje laten, die "aardse pijn"

"t is niet zo dat ik je als een vijand zie
alleen mijn vriend... nee dat ben je nie

je komt ook vaak zo onverwacht
en je sporen zijn slechts een gevoel van onmacht

een enkele keer kan ik je logica wel begrijpen
maar soms zal ik jouw je strot wel dicht willen knijpen

je geeft hier dan zoveel tranen en verdriet
begrip van jouw kant ervaren wij hier niet

jouw doel mag dan weliswaar "verlossing" wezen
maar tot op heden is dit gedicht,
het enige moment dat ik jouw titel "dood"
in één adem samen met begrippen als
"liefde of geluk" op kan lezen

mama xxxx