achter me laten?

wat moet je doen om iets achter je te laten?
eindelijk wat durfen uit te spreken na ongeveer 10 jaar!
eerst denken dat dat zo normaal was allemaal!
maar dan ga je denken... wat er met me gebeurde was fout heel fout...
ik moet het zeggen tegen mensen, maar ik weet het niet zo goed...
denk dan dat ik me aanstel ofsow..
hoewel sommige verdienen het om dit te weten, na wat ik hun voor onklopende dingen had verteld, dit was daar mischien een beetje de rede tot toe!
ok geen reden ervoor, maar iets waardoor ik het deed!
andere dingen verzwijgen...
maar pas sinds een jaar weten dat dat echt niet klopte...
humm beetje raar nog allemaal
maar ik heb het gezecht hier tegen 2 mensen( die weten het wel..)
maar moet het meer vertellen...
weet ut niet...
moeilijk maar sommige hebben er gewoon recht op van hier( die weten ook wel wie...)
en mensen in mijn omgeving moet ik ermee confronteren..
maar das wel moeiluk hoor,
weet niet of ik dat wel doe...
weet ut nog ff niet...



liefs kirsten!

hoi kirsten


lieverd alles goed met je ?

denk goed en rustig na over wat je gaat doen of zeggen neem je tijd er voor je lichaam/geest zal het je wel vertellen op den duur maar gun het ff de tijd kusssssss

ik hoor je snel weer kirsten

groetjes shirley

Kirsten...

Los laten tja...

Das een goedde vraag...

Los laten doe je door andere echt te vergeven wat ze je hebben aangedaan...
Los laten doe je door af te sluiten wat er is geweest
Pure acceptatie van het verleden...En je blik op de toekomst richten
Het was zo en ik heb er van geleert nu ga ik verder
dat is een proses wat je door moet maken
elk trauma heeft een rauwproces

- eerst ga je niet willen geloven
- dan stop je het weg (als ik er niet over praat is het er niet)
- dan komt het telkens boven als je ergens door wordt getriggert
- en dan pas komt de acceptatie
Dit duurt bij de een langer als bij de ander...
sommige mensen blijven jaren tegen de acceptatie grens aan hangen...
halen telkens het verleden terug
je kunt alleen je verleden los laten als je je zelf vergeeft en anderen die je pijn hebben gedaan vergeeft
het was zo en nu niet meer...

moeilijke materie maar het klopt wel
jou vader maakt ook een rauwproces door...
hij had verwacht dat ie zijn kleine meisje zou kunnen weggeven aan een lieve jongen.
Dit kan hij niet verwerken...
Hij zit vast aan zijn gedachte
daarom kan hij niet accepteren dat jij bv kinderen wil omdat hij dat ziet in de vorm van
zijn dochter-echtgenoot-huisje-kleinkinderen

Tip:
Luister...probeer niet te gaan strijden met hem...dit werkt alleen maar averechts.

Maar verwoordt zijn gevoelens en zeg dat je hem begrijpt.
Ja dat ie boos is en verdrietig te gelijk maar dat ie zich niet hoeft te schamen voor jou.
Vertel hem dat je anders de rest van je leven zult leven in een leugen.
En daardoor nooit het geluk zal vinden dat hij zo voor jou wenst.
Doe dit in een omgeving waaraan jullie herinneringen hebben
bv: maak samen een strandwandeling of ga naar een eettentje waar jullie vaak kwamen
maar doe wel echt iets met je vader alleen....samen.
En vergeet niet dat hij jou als klein babytje vast had en een gouden toekomst voor je voor ogen had....

Het zelfde doe je met andere mensen in je omgeving
Je zult zien dat het zal werken

xje Saffie

echt heel mooi wat je hier schrijft saf


ben der ook ff stil van



en ik kom hier maar net kijken,
toch wil ik je veel sterkte toewensen, kracht en wijsheid.

gr.
Evan

kunnen ook hormonen zijn he....