The Eternal Chase

The eternal chase

Soms hangt het voor je neus,
grijp je er met twee handen naar.
En net als je denkt “Ik heb beet”,
zwaait het van je weg.

Strompelend als in een roes,
hobbel je er achteraan.
Wetend dat je de hele tijd,
toch net mis grijpen zal.

Ik struikel, mijn rug doet pijn.
Tranen in mijn ogen, een zachte roep.
Handen op mijn knieën, even rusten.
En dan weer verder proberen.

Liever een heel leven lang ,
het geluk maar achterna.
Dan met handen voor mijn ogen ,
kniezen in een hoekje.

Ik hoop dat ik straks kan zeggen,
“Ik heb mijn best gedaan”.
Misschien is het niet gelukt,
maar ik heb het tenminste geprobeerd...

Zyx 14 maart 2007