Snert en koffie

Snert met koffie

De inhoud van mijn hoofd is één groot moeras
Me verstappend in de onzichtbare gaten onder het slijk
Baan ik mij een weg naar wat de overkant lijkt
Nat en goor in oude lompen wou ik dat ik er al was

Ruim een halfjaar ben ik al onderweg
Hoe lang het nog duurt weet ik niet
Wel dat er ooit een einde komt aan deze pech
Verder interesseert het me geen biet

Hoe ik ben terecht gekomen in deze smart
Is iets wat me erg veel bezig houdt
Ik was toch altijd zo sterk en hard?
Nu waait alles weg wat ik heb opgebouwd

Onder druk presteer ik goed
Hard werk ik dan, juist omdat het moet
Onder hoge druk komt er niets meer uit mijn handen
Geketend liggen mijn gedachten dan aan banden

Langzaam wordt de mist voor mijn ogen dicht
Ik roep maar mijn echo verstompt zonder antwoord
Ik weet steeds minder waarheen ik me richt
Maar wel dat ik weg wil uit dit walgelijke oord

Nooit ben ik zo moe geweest als nu
Moe van mijn school, werk en mezelf
Ik heb zin in warme snert met hete koffie
En dan lekker naar bed toe met een kruik.

Zyx, 23 januari 2007