Jaren geleden droomde ik!!!!

Alweer jaren terug
droomde ik
dat ik langs een snelweg liep.
Ik liep heel vlug,
het was donker en veel regen.

Opeens kreeg ik een sein,
en toen er iemand riep,
Hallo, ja jij, kom eens even,
hier bij ons, moet je zijn.

Ik volgde de stem,
en kwam toen echt,
midden in een groep van engelen terecht.
Ze stonden overal,
en zeiden een voor een
Neem wat je gebruiken kunt,
het is je echt gegund.

Ze gaven me een mandje,
en zeiden heel beleefd,
Hier hebben we alles,
wat een mens op aarde nodig heeft.
Neem alles wat je hebben wilt,
Als je het niet kunt dragen,
kom dan om hulp te vragen.

Ik koos als eerste voor geduld,
dat kon ik wel gebruiken,
En was mijn grootste wens vervuld
Toen koos ik voor liefde en begrip,
dat hoorde bij mijn eigen ik.
Ik was al heel tevree,
Maar toen zei een van hen,
neem nog een portie wijsheid mee.

De derde zei toen tegen mij,
Neem nog wat kracht en begrip erbij.
De vierde lachte heel ongerept,
en zei vergeet de liefde niet
dat je dit altijd nodig hebt.
Met een doosje vrede,
en met een flesje geluk,
kan jou leven niet meer stuk.

Ik vond het leuk en had ook lol,
maar mijn mandje raakte langzaam vol.
De vijfde zei, maak je geen zorgen,
dit is genoeg voor de dag van morgen.
Een vijfde engel kwam me halen,
en ik vroeg waar kan ik dit betalen.

De zesde zei hier word niet gezeurd,
betalen is al gebeurd.
Jou kost dit geen cent,
Wij willen alleen maar,
dat je tevreden bent.
Neem het mee op je wegen,
Wij hebben al betaald voor jou.


WITH LOVE BUCK

heel mooi buc
weer een goed schrijfsel
en mooie gedachte ik kan het ook wel gebruiken op dit moment
groetjes steffan

Vanmorgen werd ik wakker met de priemende vraag in mijn gedachte...(na aanlijding van een nachtelijke discussie op de chat):hoe komt het toch dat mensen zo vasthouden aan de angst in het leven, en waarom kunnen we die angst en het schuldgevoel niet loskoppelen en een andere weg in slaan?
Iedere dag worden we gevoed door die angst, en slikken we het letterlijk in als zoete koek.
Angst voor de dood, angst voor armoede, angst om verlaten te worden, angst voor afwijzing...en angst voor verandering.
Angst is in deze maatschappij onze grootste vriend geworden..
Dat maakt het heel moeilijk om ons daarvan los te maken.
Hoe neem je afscheid van je beste vriend. Misschien is het nu de tijd om daar is over na te denken, en je af te vragen of die vriend wel zo goed is voor je. Soms moet je in het leven afscheid nemen van vrienden, die geen vrienden blijken te zijn, maar erop gericht zijn jouw ziel te vernietigen.
Misschien moeten we op een liefdevolle manier afstand nemen van deze vriend en ons letterlijk loskoppelen van deze vriendschap en een ander pad nemen, nieuwe vrienden zoeken.
Heb de moed om deze stap te zetten.
Omhels deze vriend, wens hem alle goeds, en zeg vaarwel.
Bedenk dat in deze wereld van dualiteit, angst een tegenhanger heeft....Liefde.
Durf deze liefde aan jezelf te gunnen, en neem hem bij de hand.
Laat liefde je nieuwe vriend worden, en zie hoe je leven een andere wending neemt.

WITH LOVE BUCK