Ergens in de verte Woed een Strijd,ergens...waar de lelies verdorren.
en de maan niet meer schijnt.Ergens in de verte.Daar woon jij mijn liefste,
verstopt in de ruïnes van het aardse paradijs....Utopia...spreid je vleugels wijdt
en laat stenen verbrokkelen onder je voet....Utopia.Laat de leugens vrij....Utopia,
vandaag drinken wij jouwn bloed.Er werd gedronken,liters tegelijk,liefde en
pijn,angst en ongeloof door goden ontboden.Met Olympus in flitsen geschoten,
en er werd gesproken in hersendoden,virtuele waanzin met de lievelijk
aanblik van plastic rozen op het altaar.En aldaar werd het me duidelijk,
licht kan enkel wonen waar ook het duister is,aan de ene kan ben ik bang de me
hart de einde nadert.De andere kan zegt gooi je angst in het water,
want als straks je ziel je hart zal verlaten.Zal je nieuwe ik in
een nieuwe vorm ontwaken.Het is een cirkel van oneindige angst,
de cirkel brengt ons verstand gevaarlijk uit balans.Ik dacht ik ook werk
ook mee aan dit einde,maar het einde zou veel van ons eindelijk bevrijden.
Je aardse vorm houdt je ziel in ze greep,zo dat je de ware aard van je tijdreis vergeet.
Ik weet niet waar wel,maar het stop niet op Aarde.Niet op de plaats waar we ons lichaam begraven...Nee...
En nu ben ik opzoek naar een teken van wijsheid,naar vrijheid,een staat waarin een ziel niet langer pijnleid.
De pracht van een nieuw begin,duik in het water in en zwem tegen de stroming in.
Al is me angst oneindig,dan is me liefde dat ook.Ik ben niet bang om te scheiden.
Muziek dat is hoop,de kracht van moeder Aarde,geen mens die het eind beslist.
Geen geest die kan alles verklaren,een nieuwe tijd begint.Het is begonnen,
Het was de dag dat ik wakker werden inzag,dat het einde der tijden alleen existeert in
angst.Voor een oneindig verlangen,te schijnen als sterren in het heelal,en in vind ik kracht!
Voor heel even ontsteeg ik de tijd,ontsteeg ik de constructie van begin en eind.
Ik draaide de apocalypse om ving haar licht op,en voelde hoe mooi een stilte kon zijn.
En nu sla ik de boeken dicht,laat me niet langer vertellen dat alles voorbestemd is tot in de verdoemenis.
Deze letter is wat me roeping is,en alles wat me daar toe weerhoudt is wat de toekomst is.
Zogenaamde kapitalistische democratieën,als vliegtuig die boven manhattan laag vliegen.
Als zielen die over hun ware bestaan liegen,sterren zijn,die zelfs overdag schijnen,Zie je.
Al is me angst oneindig,dan is me liefde dat ook.Ik ben niet bang om te scheiden.
Muziek dat is hoop,de kracht van moeder Aarde,geen mens die het eind beslist.
Geen geest die kan alles verklaren,een nieuwe tijd begint.
Het is begonnen,Al is me angst oneindig,dan is me liefde dat ook.Ik ben niet bang om te scheiden.
Muziek dat is hoop,de kracht van moeder Aarde,geen mens die het eind beslist.
Geen geest kan alles verklaren,een nieuwe tijd begint.Het is Begonnen!!